Smeekweg

Smeekweg

Velen verkeren in de veronderstelling dat op de Smeekweg een schuilkerk heeft gestaan. Maar dan is men abuis. Ongeveer in het midden van de 18de eeuw werd de geloofsvrijheid soepeler en kregen de Laarders van de Staten toestemming – waar nu de Smeekweg is – een NOODKERK te bouwen. Dus geen SCHUILKERK maar een NOODKERK! Dat was in 1760. Een uit steen opgetrokken pastorie (die nog steeds aan de Smeekweg staat) en een houten kerk. Een schuurkerk. Op den duur voldeed dit noodkerkje niet meer aan de eisen en in 1845 werd het inmiddels gebouwde St. Janskerkje aan de Brink in gebruik genomen. De noodkerk werd verkocht aan een Eemnesser boer en de stenen pastorie liet men staan. Deze is nog steeds als woonhuis in gebruik en kunt u vinden onder nummer 6. Omdat in die benarde tijd in deze primitieve kerk veel smeekbeden omhoog waren gestegen, vonden vooral de katholieken het gepast, dat de toen nieuwe straatweg de naam Smeekweg verkreeg. En alzo geschiedde!

Het is wel toevallig dat later aan het begin van de straat weer een katholieke kerk verrees. Namelijk de Goede Herder kerk. Toen in 1760 de noodkerk door de nieuw benoemde pastoor, J.F. van Gamp, openlijk werd ingewijd kende de vreugde geen grenzen meer, vooral bij de priesters. Die behoefden vanaf toen niet meer vermomd als boer, in de nacht van dorp naar dorp te trekken om de H. Mis op te dragen met alle gevaren van dien. De bekendste van de zieleherders in deze donkere dagen was Thimotheus Sporaeus (Tijmen de Saijer) in 1603 te Blaricum geboren. Zijn naam de Saijer was naar voormalig gebruik in het Latijn overgezet. Hij studeerde godgeleerdheid in Leuven en ontving de H. Wijding van het Priesterschap, vanwaar hij in 1628 als priester op een avond, vermomd als bedelaar, bij zijn familie in Blaricum aanklopte en met veel moeite werd herkend als hun eigen Tijmen. Van toen af aan zette hij zich helemaal in voor het zieleheil van de verdrukte mensheid en werd in het Gooi een gevierd priester, totdat een listige andersdenkende Schout hem uit de gemeente verdreef. In 1653 vertrok de Saijer naar Amsterdam waar hij in 1658 overleed. [uit: Laren door de straten heen, door Gerard Koekkoek]


Overzicht van straten in Laren | Berichten over de Smeekweg op deze site:

Broederschap

Zonder wonder, zo’n wonderbaarlijke geschiedenis, die door het toedichten van wonderen nooit zo verwonderlijk had…

Lees verder
1 2 3