De boerderij van Hein Smit (Hein van Steffenshein) met als huisnummer Boekweitskorrel 18, stond in de bocht van de Zijtak en het Wagenpad. Vroeger liep de Boekweitskorrel vanaf de St. Janstraat tot aan de Zevenenderdrift. De Dissel werd pas in 1961 benoemd. De familie Smit stamt oorspronkelijk uit de boerderij ‘de Lindenhoeve’ aan de van…
Lees verder
Nieuws van de redactieIn dit eerste nummer van het nieuwe jaar leest u – zoals inmiddels traditie is geworden – over getuigenissen van enkele toenmalige dorpsgenoten tijdens de Tweede Wereldoorlog. De redactie vindt het indrukwekkend, dat u nog steeds blijk geeft, het belang van deze getuigenissen te ondersteunen. Juist omdat we nooit mogen vergeten zijn…
Lees verder
We zijn alweer een aantal maanden op weg in het jaar 2012. Een jaar waarin volgens oude bronnen c.q. voorspellingen de wereld ophoudt te bestaan. Het einde der tijden? Ach, aan alle, zowel goede als kwade dingen, komt een einde.
Op 30 maart gaat ‘onze’ Bep De Boer na eenendertig jaar vertrekken bij de Historische Kring. Bep is vanaf het begin betrokken geweest bij de Kring. Hij heeft vrijwel alle functies gehad, behalve voorzitter. Het Kwartaalbericht, dat nu ruim dertig jaar bestaat, heeft hij in het begin nog vermenigvuldigd -zal wel het ouderwetse stencilen zijn…
Lees verder
Als je over de Historische Kring spreekt, noem je ook in een adem de naam van De heer G.L. (Bep) De Boer, met een hoofdletter D, zoals hij staat ingeschreven in de Burgerlijke Stand. Maar voor ons – redactie van het kwartaalbericht –zou zijn gehele naam in hoofdletters vermeld mogen worden: G.L. (BEP) DE BOER.
Alsof ik en klap voor mijn kop kreeg. Zo herkenbaar wat ik voor me zag. Mijn vader liep niet in het gareel van de gevestigde middenstand. De oorzaak lag in het persoonlijke vlak.
In het afgelopen kwartaalblad gaat de heer Wortel aan de haal met de geschiedenis van ‘de Hut van Mie’ en verward fictie met non-fictie. Een mooi – Dickensiaans – kerstverhaal waarbij hij echter de historische werkelijkheid rondom de hut en haar bewoners nogal geweld aan doet.
In de winter van 1944–1945 gingen Toon Meulenkamp en zijn zwager Kees Bitter met een handkar op voedseltocht naar Overijssel. Het was een barre tocht. Maar zij bereikten Slagharen. Zij werden gastvrij ontvangen bij een klein boerderijtje buiten het dorp en kregen voedsel mee terug voor beide gezinnen. Toen het begon te sneeuwen konden zij…
Lees verder
Eind vorig jaar werd ik benaderd door mevrouw Erna Verbene, die namens de heer Marchand vroeg of er contact kon komen om de heer Marchand zijn bijzondere verhaal te laten doen. Hij zat namelijk in de verzetsgroep van Herman Troeder in Laren en wilde daar graag over vertellen. Het had enige voeten in aarde voor…
Lees verder
Vermoedelijk kent de jeugd van nu het woord ‘evacué’ niet eens of maar een klein beetje. Degene onder ons, die de laatste oorlog hebben meegemaakt, kennen dit woord wel degelijk. We gaan terug naar september 1944. Toen vonden de luchtlandingen plaats bij Arnhem. De slag om Arnhem maakte deel uit van de grote operatie ‘Market…
Lees verder
Onderstaand verhaal is afkomstig uit het boekje “Schoolkind in Laren 1940 – 1945”. In twintig hoofdstukken vertelt het schoolmeisje Aartje hoe zij de oorlog beleefde in het ogenschijnlijk zo rustige dorp Laren. Niets is zeker, steeds gebeurt er weer iets dat haar bang maakt en veilig voelt zij zich allerminst. Een uniek stukje waargebeurde Larense geschiedenis.
Wij kwamen na het overlijden van mijn vader in 1936, mijn moeder en zusje Loes, die 7 jaar ouder was dan ik, naar Blaricum, eerst gewoond op het Koloniepad en daarna naar de Engweg 8 in Laren, in het voorhuis van de familie de Groot. Veel is er gebeurd in huize Kruize gedurende de oorlog.
Op 18 januari is Professor Maarten Mauve – drie maanden voor zijn honderdste verjaardag – in Laren overleden. Hij was de laatste kleinzoon van de beroemde schilder. Te midden van zijn familie vond op 23 januari in kleine kring de crematie plaats. Vijf jaar geleden ter gelegenheid van het 100-jarig bestaan van de Mauvepomp maakte…
Lees verder
Kees Schrikker werd op 16 juli 1898 geboren in Amsterdam in een groot dubbel grachtenhuis met 3 verdiepingen waar ook zijn vader kantoor hield. Hij heeft een vrolijke en vrije jeugd gehad en vooral de grootte van het huis heeft daaraan bijgedragen. Verstoppertje spelen en andere spelletjes, met veel vriendjes en vooral de vrijheid, hebben…
Lees verder
Nou, nou, ’t was me je weintertje wel. Zok vrieze toch en dan warre d’r nog minse die met Kursaoved zeje, ’t wurdt ’n laffe weinter van ’t jaor, Nou daer binne ze dan wel affer ekeume.
