Door de frequentie waarmee dit Kwartaalbericht verschijnt kunnen wij nooit op actueel nieuws in gaan. Voor historische verslaggeving hoeft dat meestal ook niet en bovendien heeft de Historische Kring daar een eigen internetsite voor. Ook via de facebookpagina wordt het nieuws gedeeld. Voor degenen die onze actuele berichtgeving op 30 mei hebben gemist, herplaatsen wij…
Lees verder
Het is zo’n acht jaar geleden dat ik voor het eerst voet zette over de drempel van de Lindenhoeve. Dit was naar aanleiding van de (telefonische) vraag of ik voorzitter van de Kring wilde worden. Een ontmoeting met Karel Loeff en Gerard Schouten volgde. Wat ze niet wisten was dat ik al ‘verkocht’ was, voor…
Lees verder
In Kwartaalbericht 136 (pagina 7) schreven we: “Wordt vervolgd? Dat hopen we van harte! We houden u op de hoogte!” Aan die laatste belofte houden we ons nu, ook al kunnen we geen goed nieuws bieden!
Op 4 oktober j.l. ontmoette ik in Hamdorff (waar anders) de ‘meisjes Buurke’. De drie dochters van Johan Buurke: Lies (1936), Bonnie (1941) en Siea (1948), waren alle drie in Laren en ze nodigden me – samen met Douwe van Linge, een jeugdvriend – uit voor de lunch. Het werden een aantal historische uurtjes met het…
Lees verder
Het lijkt wel of het in de lucht zit: jonge mensen die zich aangetrokken voelen tot de geschiedenis van Laren! Het begon met de benoeming van een nieuw bestuurslid: Bas Holshuijsen, (net) veertiger, weer terug komen wonen in Laren met zijn partner en jonge zoon. Bas is geboren in het Sint Jansziekenhuis, voetbalde bij LVV en heeft hier ook gehockeyd.…
Lees verder
Op 10 juni bood Boedelmakelaar Eric Branger een gipsen plaquette aan van Geert Buurke die gemaakt is bij zijn 25-jarig jubileum als eigenaar van Hotel Hamdorff.
Hoe dieper ik de doos induik, hoe meer er naar boven komt van een verleden dat nog niet eens zó ver van ons af ligt: de oorlogsjaren 1940-1945. Het is een stukje verleden van mijn schoonvader, R.E.M. van den Brink (Dolf), de derde zoon van Cornelis (Krelis van Teunenmijns), een van de oprichters van Van den…
Lees verder
Sinds 1938 heeft de Openbare Leeszaal en Bibliotheek (ontwerp architect W. Hamdorff, 1928) op de Torenlaan, bij de fietsenstalling een muurschildering van Theodorus Lambertus Kurpershoek. Theo was reclametekenaar en ontwierp postzegels. Hij woonde in die tijd op de Leemzoolseweg 6 (tegenwoordig Leemzeulder). Op de lange muurschildering zien we twee fabels uitgebeeld uit het verhaal van…
Lees verder
Op 1 januari lagen er maar liefst driehonderdzesenzestig dagen vóór ons. Eén extra dag dit jaar om fijne en inspirerende dingen te doen, om stil te staan bij of met onze dierbaren, bij dromen en wensen! Van harte hopen wij dat het een mooi jaar voor u zal worden.
Soms lijkt het wel of een kwartaal steeds minder dagen heeft. En wat gebeurt er veel… 2015, een lustrumjaar voor de Historische Kring Laren. Een jaar waar we achterom keken – dat doe je meestal als historische kring - maar nu vooral ook vooruit. Hoe gaan we de jaren die voor ons liggen invullen? Hoe kunnen…
Lees verder
Langzaam werd het stil in het dorp: we hadden (sinds het uitkomen van het vorige kwartaalbericht) de ingetogen 4 mei- en opgetogen 5 mei-vieringen, de gecombineerde Atelierroute – een kunstenaarsdorp waardig -, Art Laren op de veelbesproken Brink, de met Laren onlosmakelijk verbonden Sint Jansprocessie en als finale de kermis.
De Barneveldse wijkagent Nico van Maanen kwam in het landelijke nieuws omdat hij op zoek was naar de rechtmatige eigenaar van een stokoud fotoboek. Eén van de foto’s toonde een villa in Laren waarop hij contact zocht met de Historische Kring Laren.
Onlangs heeft de Historische Kring Laren een prachtige schenking mogen ontvangen! Marijke de Vrankrijker, dochter van Ad de Vrankrijker – historicus en grote kenner van het Gooi en Laren – schonk diverse Larense sieraden.
Het Larens kastaltaar heeft zijn langste tijd in het restauratieatelier gehad. Begin september komt het naar het Raadhuis in Laren en daar zal de laatste hand gelegd worden, vóór het op Open Monumenten Dag, na een kleine presentatie voor iedereen weer te bezichtigen is.
Cornelis staat gebogen over een grote koperen bak met daarin een diepblauwe kleurstof. De bak staat op een turfvuur. Voorzichtig laat hij hierin de strengen wol zakken. Het kleuren van de wol is een secuur en specialistisch werkje. De sterkte van het verfbad en de duur van de behandeling is essentieel. Dát is nou juist wat…
Lees verder
