De drie meisjes Buurke
Op 4 oktober j.l. ontmoette ik in Hamdorff (waar anders) de ‘meisjes Buurke’. De drie dochters van Johan Buurke: Lies (1936), Bonnie (1941) en Siea (1948), waren alle drie in Laren en ze nodigden me – samen met Douwe van Linge, een jeugdvriend – uit voor de lunch. Het werden een aantal historische uurtjes met het ophalen van vele herinneringen.
Dit artikel is afkomstig uit Kwartaalbericht 138 [2016-4]. Leden van de Historische Kring Laren ontvangen het kleurrijke glossy magazine 4 keer per jaar. U kunt hier lid worden. Losse nummers zijn à € 4 per stuk in de Lindenhoeve te koop, zolang de voorraad strekt.
Antoinetty van den Brink
De oudsten, Lies en Bonnie, wisten enthousiast te vertellen over onder andere de vieringen van carnaval! De kunstzalen waren dan afgedekt met papier. In de oorlog verhuurden ze ‘voor een paar centen’ een carnavalskostuum. Veel stelde het allemaal niet voor, maar men had reuze plezier! Bij het eerste carnaval na de oorlog met als thema: “uit niets ontstaan” was er een echtpaar dat zowel avondjurk als rokkostuum van jute zakken had gemaakt. Of er, net zoals andere jaren, prijzen werden uitgedeeld voor de mooiste kostuums wist men niet meer, maar dan had dit creatieve echtpaar zeker gewonnen. De prijzen werden meestal gesponsord door de winkeliers uit het dorp of leveranciers. In de jaren vijftig was het de raad van elf die op de elfde van de elfde met elf man het startsein voor dit carnaval gaf. In de raad van elf zaten altijd Jasper en Johan Buurke. “…gedurende deze weken waren de BUURKES zelf ook grootse gastheren” (Kees Schrikker).
Op donderdagavond kwam de teken- en schilderclub Hamdorff . Opgericht o.a. door Kees Schrikker, die dwalend over de zolder van Hamdorff Johan Buurke wist te overreden om de oude ledikanten en stoelen op te ruimen en op de zolder kunstenaars een atelierruimte te bieden. Het (vaak) blote model stond dan in een hoek met een straalkacheltje.
Na de lunch gingen we gezamenlijk naar de Lindenhoeve waar de buste van Johan Buurke werd bekeken*. Teleurstellend dat het niet de bronzen buste was. Díe hing in de hal van Hamdorff. Waar zou die zijn? Koperdieven bestonden nog niet echt in de tijd dat Hamdorff gesloopt werd, maar we kunnen ons voorstellen dat een buste die in een apart nisje of verdieping in de muur zat, gelijk met de grote sloperskogel is neergehaald. Weghalen zou teveel gedoe geven (denken we).
Hoe toevallig dat ik enige dagen daarna, lezend in het boek de memoires van de beeldhouwer van Kees Schrikker óók een reliëf tegenkwam van ‘de oude heer Buurke’. Oók gedateerd op 3 december 1953 wegens vijfentwintigjarig jubileum als directeur van Hotel Hamdorff. Op de foto die Ernst Wortel in de zomer plaatste op de site ‘Je bent een echte Laarder als…’ kunnen we niet zien welke van de twee bustes of reliëfs daar in brons hing. Na ruim zestig jaar zijn er dus nog steeds vraagtekens. ‘Wie het weet mag het zeggen!’
- zie kwartaalbericht 137