Als we nu de krant lezen en het nieuws op radio en TV horen en zien dan vragen we ons wel eens af, is dat iets van nu? Denkt u dat maar niet, want ook in vroeger jaren was er criminaliteit, ook in ons eigen Laren. En als ze gepakt werden dan waren de straffen…
Lees verder
We lezen de Laarder Courant De Bel van 1938 en zien dan het opschrift “Valsche Rijwielplaatjes”- vervaardigd in Laren – Daders bekennen. Velen van u, vooral de jongeren, zullen zich afvragen, wat zijn of warenrijwielplaatjes?
Onlangs vierde de Woningbouwvereniging van Erfgooiers haar 100-jarig bestaan. Over de woningen direct grenzend aan die wijk herinnert Bep De Boer zich het volgende.
Burgemeester H.L.M. van Nispen van Sevenaer kreeg in het najaar van 1932 een schenking van tweehonderd gulden van een ingezetene, mevrouw de weduwe Dobben. Een heel bedrag voor die tijd. Hij sprak met mevrouw Dobben af dat hij dat geld zou verdelen onder de behoeftigen van alle gezindten in Laren.
Werkloos zijn is geen pretje. In 1932 was er veel werkloosheid. Men hoefde in die tijd niet te solliciteren, maar moest zich wel op bepaalde momenten melden. Stempelen heette dat. Zo zaten in dat jaar drie Laarders bij elkaar in ’t Bonte Paard. Ze verveelden zich dood en zochten naar een bezigheid waar ze eventueel wat…
Lees verder
In Kwartaalbericht 139 plaatsen wij een schilderij van Martha Zwart en vroegen u wie Jacky was? Jacky van het Bonte Paard werd hij genoemd. Oké, daar was hij nog al eens te vinden. Maar niemand wist wie Jacky eigenlijk was. Dankzij de vele reacties op die oproep kan ik u nu over het leven van…
Lees verder
Het is al weer een hele tijd geleden dat we boeken en tijdschriften konden deponeren in het Rode Kruishuisje dat aan de Stationsweg stond. Stapels boeken en tijdschriften verdwenen in het huisje dat éen of twee keer per week werd leeggemaakt door mevrouw Posthumus Meijes, bijgestaan door haar man, die in de gemeenteraad zat voor…
Lees verder
Het was in de zomer van 1948. Ik werkte als loopjongen bij het “Delicatessenhuis” van B.W.F. van der Maarel aan de Nieuweweg 37. Ik was toen 15 jaar oud. Nu is dat pand een modezaak, genaamd “La Ligna”.
Bladerend in het “Officieel Adresboek der gemeenten Laren NH, Blaricum en Eemnes” verbaasde het me dat er in ons dorp zo ontzettend veel te doen was. Ook toen waren er heel veel verenigingen voor sport en cultuur en voor elk beroep was wel een bond. En op een bevolking van bijna 8500 personen hadden we in…
Lees verder
Dit jaar is het honderd jaar geleden dat de Eerste Wereldoorlog uitbrak. Duitsland was België binnen gevallen en de Belgen gaven zich niet zomaar over. Alles wat weerbaar was, greep een wapen ter verdediging van zijn of haar geboortegrond. Echter, de overmacht was te groot. Op 9 oktober 1914 gaf de stad Antwerpen zich over…
Lees verder
In 1954 schonk mevrouw Singer-Brugh, weduwe van William Henri Singer jr, het Singer Memorial Foundation aan de gemeente Laren. Met deze schenking werd een cultuurdaad gesteld en kreeg Laren zijn Singer museum.
Pottenbakker Paulus Jacob Hobbel was een gepassioneerd mens. Het werk dat hij maakte was zo mooi en zo goed, dat men er graag veel geld voor over had. Hobbel’s stelling was, dat er geen kunstnijverheid bestaat, omdat kunst en nijverheid, kunst en fabrieksmatige productie, twee uitersten zijn die niet bij elkaar horen. Volgens hem bestaat…
Lees verder
Op 4 mei 2013 herdachten we in Laren de gevallenen van de Tweede Wereldoorlog. De herdenking werd voorafgegaan door een stille tocht vanaf de gedenksteen op de Drift. Daar hield burgemeester Roest een korte toespraak. Daarna hield hij op de Brink bij het monument voor de gevallenen ook een toespraak. Daarin memoreerde hij de ellende…
Lees verder
Onlangs is in de boerderij van ‘Gebr. van Ruitenbeek’ aan het Zevenend een showroom geopend waar 4 bedrijven zich in een nieuw concept gezamenlijk presenteren. Aannemersbedrijf Gebroeders van Ruitenbeek bestaat nog steeds; weliswaar niet in de oude vorm maar in de ruimste zin van het woord: aannemer. Jeroen Calis runt het 80 jaar oude aannemersbedrijf…
Lees verder
Er stond een artikel in het septembernummer over Elbert Bon, de olieman. Ik heb hem wel gekend. Het was de buurjongen van mijn moeder Wilhelmina Willard, geboren in 1890.
