Effe tussedeur: de meule
Nou ik vong ’t mar ’n môôie kiek in de krangt. Hij sting d’r gaef op. Hij et’r al us meer in estaen, mar zo môôi as nou nog nôôt. O wacht effe, jullie wete niet waor ‘k ’t over et hè, nou, over de meule natuurlijk, wat doch je aorst.