In Kwartaalberichten 131 t/m 134, toen nog klein en in zwart-wit, publiceerde Peter C.L. van der Ploeg in vier afleveringen het verhaal ‘Een charismatisch levenskunstenaar, Tony Offermans (1854-1911)’. Het leven en het werk van Tony Offermans bleven Van der Ploeg bezig houden. Vorig voorjaar organiseerde hij samen met Offermans-verzamelaar Hinno Böttger in het Brinkhuis een…
Lees verder
Namens de firma Lion Schulman bestiert zijn zoon David in Laren tot omstreeks 1915 een dependance van zijn kunsthandel in Hilversum waar veel plaatselijke schilders hun materialen zoals linnen en olieverven inslaan. Nadat David Schulman zich volledig op het schilderen heeft gericht, sticht de Vereniging van Beeldende Kunstenaars Laren-Blaricum (VBKLB) een verfwinkel. Op gezamenlijke basis…
Lees verder
Enkele jaren geleden ben ik gevraagd om mee te werken aan het jubileumboek van de Vereniging van Beeldende Kunstenaars Laren-Blaricum (afgekort: VBKLB). Met veel interesse en enthousiasme ben ik daaraan begonnen, niet wetende welke hindernissen nog zouden volgen zoals de Covid-pandemie en andere onverkwikkelijkheden. Uiteindelijk heb ik mijn deel van het manuscript voltooid. Het is…
Lees verder
Deel 2: Bezield dorp “Een van de stokpaarden (…), die ik nog altijd graag berijd, is de overtuiging dat in de stad de wereld machtiger is dan het leven, maar dat in het dorp (een oud dorp, wel te verstaan) het leven het van de wereld kan winnen.” 1) Adriaan Roland Holst
We konden het in Kwartaalbericht 158 nog net vermelden in onze prijslijst van bij de Historische Kring Laren (HKL) te kopen boeken: voor € 18,95 is te koop het nieuwe boek Club De Tien van Peter C.L. van der Ploeg. De ondertitel is: Het vergeten succes van 35 Gooise schilders.
We kennen vestingsteden en tuinsteden, slaapsteden, textielsteden, badplaatsen, riviersteden, en hanzesteden; evenals vissersdorpen en boerendorpen. Laren was van oudsher een boerengehucht.
Natuurlijk had ik niet gedacht dat de producers in de rij zouden staan om mijn reis naar de Algerijnse Sahara in de voetsporen van August Le Gras te verfilmen. Ik deed de oproep aan het eind van het derde artikel. Er was niet één producer die zijn of haar diensten aanbood. Misschien was het iets…
Lees verder
Hoe zou dat zijn gegaan, toen August Le Gras zich meldde aan de poort van de Rijksakademie voor Beeldende Kunsten In Amsterdam? Ik stel me voor dat hij niet al te schuchter of nerveus binnentrad. Als 15-jarige kostwinner en gewend aan zwaar werk in contact met veel volwassenen via de tapperij en likeurstokerij waarin hij…
Lees verder
In het voorjaar las ik het veelgeprezen, 600 pagina’s dikke boek “Grand Hotel Europa”, de recente bestseller van de classicus Leonard Ilja Pfeijffer. Een van de verhaallijnen handelt over de destructieve, maatschappij ontwrichtende gevolgen van het huidige massatoerisme naar Europese steden waarmee de romanfiguur ‘Leonard Ilja Pfeijffer’ wordt geconfronteerd. Overvolle toeristensteden waar de vreemdelingen de…
Lees verder
Mijn moeder roept me terwijl ze de zoldertrap oprent. Ik ben tien jaar en lig op bed. Zojuist heeft ze telefonisch vernomen dat haar vader in het ziekenhuis is overleden. Ze staat in mijn kamer en vertelt me dat. Opa is dood. Hij leed aan een spierziekte. MS, Multiple sclerose. Opgeleid als metaalbewerker en smid…
Lees verder
Deel 4: Dames worden lid en het einde van Club De Tien (slot) Het symbool van het Romeinse getal tien heeft een magische uitstraling. Dat is vandaag zo bij de introductie van de nieuwste ‘smartphone’ van multinational Apple en ruim 100 jaar geleden was dat zo bij de eerste Gooische schildersvereniging Club De Tien. De…
Lees verder
In 1903 gestart met een succesvolle expositie in Hilversum, trekt de in Laren gevestigde Club de Tien het land in met de werkstukken van haar leden. Niet de ideologische samenhang, maar juist de verscheidenheid in werk en uitvoering van de kunstschilders trekt volle zalen belangstellend en koopgraag publiek vanuit de gegoede burgerij. In 1910 debuteert…
Lees verder
Als we het vandaag de dag hebben over goedverkopende kunstenaars spreken we van ‘culturele ondernemers’. Artiesten die zichzelf /of hun kunst gericht voorschotelen aan een uitgelezen publiek en kunnen leven van de opbrengst. De kunst van het ondernemen is ook een kunst en soms een hele toer. De oprichter van Club De Tien, de Blaricummer…
Lees verder
Inleiding: een nieuwe bijdrage aan de Larense kunstgeschiedenis. Tot aan mijn recente onderzoek tot en met maart 2017 was er niet veel bekend over de in Laren gevestigde eerste Gooise Schildersclub ‘De Tien’. De geschiedenis van dit gezelschap kan nu ruim worden aangevuld. ‘De Tien’ heeft 15 jaar bestaan van 1903 tot en met 1918…
Lees verder
