Raboes
Voordat er een weg was aangelegd of een woning verrees, was de omgeving gelijk aan een oerwoud in het klein. Deze eenzame plek, achter de bebouwde akkers, waar bomen en struiken in een dodelijke omstrengeling door elkaar groeiden en een ondoordringbare wildernis vormde, werd door de bijgelovige mens angstvallig vermeden. Het deugde daar niet. Het was te ‘Raboezering’. Dat was de Larense uitdrukking voor deze wildernis en het woord ‘Raboes’, een verkleining van raboezerig, vond men te plezant om deze als wegnaam te geven in deze natuurlijke omgeving. Het zij zo! [uit: Laren door de straten heen, door Gerard Koekkoek]
Overzicht van straten in Laren | Berichten over het Raboes op deze site:
Foute Boel
In de oorlog kende Laren twee kunstenaarsverenigingen. De Vereniging Beeldende Kunstenaars Laren Blaricum (VBKLB) en…
Laren in de bezetting
Geboren in Laren in 1933 op het Oosterend uit ouders waarvan de vader aannemer was…
Vergeten ondergrondse werkers uit de Tweede Wereldoorlog
Op 4 mei 2013 herdachten we in Laren de gevallenen van de Tweede Wereldoorlog. De…
40 jaar en 1200 ontwerpen verder
16 december jongstleden overleed de Larense architect Jan Piet Roselaar na een gevecht tegen de…
Mijn oude buurt: het Oosterend
In 1896 besloot Jan Snelder, oudste zoon van een kinderrijke boerenfamilie in de Achterhoek, niet…
Met Willy Sluiter puzzelen naar een zeppelin en loopgraven
Dat een balletje soms raar kan rollen ondervonden wij na het interview met Martin Zwanikken…
Justus Emanuel (Ted) Marchand
Eind vorig jaar werd ik benaderd door mevrouw Erna Verbene, die namens de heer Marchand…
De villa ‘Groenendaal’
In het vorige nummer stond een artikel waarin o.a. geschreven werd over de villa ‘Groenendaal’….
Oorlogsherinnering van mevr. J. Israël
Het is vandaag 19 april 2004 en vandaag woon ik al 19 dagen in Laren….
Kunstenaars in oorlogstijd
Ook in Laren werd de kunstenaarsgemeenschap tijdens de Tweede Wereldoorlog zwaar getroffen. Het bleek een…