R.K. Larense Voetbal Vereniging
In de zomervakantie van 1918, het laatste oorlogsjaar, werd de kiem gelegd voor LVV. Han Richter, Clemens Campman, Theo, Jacques en Nico van den Brink, Henk Hofstee, Gerrit Wortel, Adam van Vliet en Teus Dijkman wilden in hun vakantie weleens wat anders en besloten een voetbalclub op te richten. Op de hoek Hilversumseweg en de Houtweg werd op een onontgonnen terrein
de eerste wedstrijd gespeeld.
Dit artikel is afkomstig uit Kwartaalbericht 129 [2014-3]. Leden van de Historische Kring Laren ontvangen het kleurrijke glossy magazine 4 keer per jaar. U kunt hier lid worden. Losse nummers zijn à € 4 per stuk in de Lindenhoeve te koop, zolang de voorraad strekt.
Antoinetty van den Brink
Naast de successen waren ook de geldzorgen groot. Immers, de vereniging bezat geen cent. Het ‘knollenveld’ kon men verruilen voor het voorterrein van Villa Hoefloo, dankzij de bemiddeling van Jan Hamdorff. De LVV-ers stortten zich met veel enthousiasme op het opruimen van het terrein, tot … Jan Hamdorff kwam kijken. Dit was nooit de bedoeling geweest. De voetballers inclusief de tegenpartij werden van het veldje gestuurd. De groen-witten lieten zich alleen letterlijk uit het veld slaan en niet figuurlijk. In 1918-1919 werd de R.K. Bond opgericht en LVV trad als lid toe. Een terrein werd verkregen op het kermisterrein en met het café op de hoek! Veertig jaar later behalen ze het eerste klassenschap! (Laarder Courant de Bel, 17 juni 1958.)
Bij dit rooms-katholieke sportgebeuren waren al snel de broeders van St. Louis betrokken. Aanvankelijk was het broeder Philibert die vele uren op het veld doorbracht met zijn zelfgefabriceerde scheidsrechterfluit, maar vanaf 1936 is het broeder Achilles die het stokje overneemt van broeder Philibert, die gevraagd was zich met MCC bezig te gaan houden. Dat de rol van broeder Achilles een grote was, wordt duidelijk bij de viering van zijn zilveren feest in 1952, waarbij de R.K. Voetbalvereniging LVV hem vele gelukwensen kwam aanbieden.
Op 2 juni 1961 werd broeder Achilles onverwacht in het zonnetje gezet. Hij was vijftig geworden, maar ook vijfentwintig jaar zeer betrokken bij de voetbalvereniging LVV. Spreker op die avond, de heer Richter, merkte op dat Achilles veel heeft gedaan voor de jeugd van Laren in het algemeen en voor die van LVV in het bijzonder. De grote toeloop van junioren is voor een groot deel aan broeder Achilles te danken, die bij zijn werk steun heeft ondervonden van de broeder-overste Amandus en zijn medebroeders. Broeder Achilles hield zich naast de jeugd van LVV, ook bezig met het schoolvoetbaltoernooi, het rapporteurschap van scheidsrechters. Ook was hij redacteur van het clubblad. Achilles kreeg op deze 2de juni 1961 de pauselijke onderscheiding ‘Pro Ecclesia et Pontifice’. Onder luid applaus werd hem het gouden kruis opgespeld. Van de KNVB, afdeling Utrecht, kreeg hij diezelfde avond voor het vele werk de zilveren bondsspeld uitgereikt. Bij deze handeling verklapte de voorzitter de heer Maas, dat Achilles aanvankelijk niets van voetballen begreep. Maar voor een scheidsrechtercursus die hij thuis bij de heer Maas volgde, slaagde Achilles met lof. (Laarder Courant de Bel, 2 juni 1961.)
Bij zijn vertrek naar Oudenbosch in juli 1966, mocht hij het erelidmaatschap van de LVV in ontvangst nemen. Bij zijn dank- en afscheidswoordje, geeft Achilles aan dat het erelidmaatschap van LVV voor hem het mooiste cadeau was dat hij kon krijgen. Hij dankte iedereen – ook velen buiten de groen-witte kring – voor de genoten vriendschap. “In ieder mens is wat goeds te ontdekken”, zei de scheidende broeder, “als je het maar wilt zien. Probeer vóór alles een goed mens en goed voor elkaar te zijn, dan ontvang je vriendschap en vertrouwen!” “Het afscheid is niet makkelijk”, vervolgde hij ontroerd, “zorg ervoor dat het eerste elftal het volgend jaar kampioen wordt, ik kom graag om jullie te feliciteren…” (Laarder Courant de Bel, 1 juli 1966.)
15 juli 1955 lezen we in de Laarder Courant de Bel: ‘Jaarvergadering LVV. Na afloop van de mis om 8 uur en het gemeenschappelijke ontbijt, zal in de zaal van Hotel de Gouden Leeuw de jaarlijkse ledenvergadering plaatsvinden. Deze vergadering is alleen toegankelijk voor senioren.’ Nico van den Brink verhaalde dat in de jaarvergadering van 1956 (misschien was het 1957) het voorstel op tafel kwam om een tweede trainingsbal aan te schaffen. Hij herinnert zich ook dat je als aspirant 0,25 cent per maand betaalde, en de welpen betaalden 0,15 cent. Bij het voetbalveld stond een groene keet met twee kleedkamers en een voor de scheidsrechters. Het water werd opgepompt en kwam tevoorschijn uit een betonnen pijp waarop vier kraantjes waren gelast. Douchen was er dus niet bij! Zo’n zestig tot zeventig jongetjes renden achter één bal aan. Je moest hard lopen wilde je de mazzel hebben één keer de bal te mogen spelen.
Er werd veelal thuis vergaderd, vlak na de mis van acht uur. Om negen uur was men dan thuis en haalde de grasmaaier om het voetbalveld te maaien. Vóór twaalf uur werd er niet gevoetbald. …en broeder Achilles was dertig jaar de spil van dít LVV!
Op 1 juni 1999 wordt Sport Vereniging Laren ’99 opgericht. De club speelt op Sportpark Laarder Engh in Laren en is ontstaan na een fusie van LFC (Larensche Football Club) en LVV (Larense Voetbal Vereniging). De club heeft een voetbal- en een tennisafdeling.