Reactie op “Mijn oude buurt – de Schaepedrift” (KB96)

Weer veel dank voor het 2e kwartaalnummer van de Historische Kring Laren, dat onlangs bij mij in de brievenbus viel. Bij het doorbladeren ervan viel mijn oog op “mijn oude buurt”. Ja, logisch, want dat was ook mijn oude buurt. Daarom onmiddellijk aan het lezen geslagen. Er was veel herkenning, dus heer Nico Vos hartelijk bedankt voor Uw verhaal.

Dit artikel is afkomstig uit Kwartaalbericht 97 [2006-3]. Leden van de Historische Kring Laren ontvangen het kleurrijke glossy magazine 4 keer per jaar. U kunt hier lid worden. Losse nummers zijn à € 4 per stuk in de Lindenhoeve te koop, zolang de voorraad strekt.

M.L. van Schaijk – van Gilst (Hilversum)

Wij hebben daar als kinderen inderdaad in een stukje paradijs gewoond. Salamanders en hagedissen jagen en soms vangen, bramen plukken bij de slootkant. Het was toen ‘altijd’ zomer en wij waren altijd buiten. Met de vliegende Hollander rijden op het fietspad voor het huis. Gijs Makker, die vanuit Eemnes met zijn sjees over de Drift melk kwam uitventen. Soms mocht je een stukje meerijden, kortom voor de jeugd een fijne plek. Maar, op het stukje van het verhaal van Nic Vos onder de foto van mevrouw Koppel, moet ik reageren. Want …. naast het atelier van de heer Hobbel, in de 1e helft van het 1e dubbele huis heeft vanaf 1935 tot in 1942 mijn familie, de familie van Gilst gewoond. En niet de familie Wilgenborg, nee de familie Wilgenburg van de meubelzaak op de Nieuweweg heeft ons huis op de Schapendrift van mijn ouders in 1942 gekocht.

De heer van Wilgenburg is in de oorlog om ’t leven gekomen. Onze ouders kwamen in 1923 uit Katwijk naar Laren, omdat onze vader bij de Larense politie ging werken. Onze oudste zus is in Katwijk geboren. Onze ouders hebben in Laren eerst ingewoond in het voorhuis van de boerderij van Steffen en Pietje Bakker op de Naarderstraat: “De Vrije Here” waar nu Brasserie Stijl is gevestigd. Daarna woonden zij op de Harmen Vosweg, later op het Schoolpad en toen in 1935 op de Schapendrift. In Laren werden nog zes “van Gilsten” geboren.

In de winter van 1942, februari als ik het wel heb (er lag een dik pak sneeuw) zijn we verhuisd naar “d’Oude Post”midden in het dorp. Mijn moeder ging lopend met de drie jongste kinderen naar het nieuwe huis. Met Willem in de kinderwagen, nog zo’n ouderwetse grote kinderbak, met nog allerlei spullen erin, zijn wij, moeder, Riet en Piet, door de sneeuw gebaggerd, duwend en trekkend van de Schapendrift via de Eemnesserweg, Nieuweweg en Schoutenbosje (daar liepen we helemaal vast in de sneeuw) naar d ‘Oude Post gereisd. Een tocht die nog helder in mijn geheugen zit. Over d’Oude Post zijn ook hele verhalen te vertellen. Allemaal verleden tijd. De Rabobank staat daar nu op die plek. De van Gilsten hebben heel wat voetstappen in Laren liggen. De kinderen zijn allemaal Laren uitgevlogen, maar onze ouders liggen begraven op de Algemene Begraafplaats bij het Sint Janskerkhof