Paviljoensweg
Toen het mooie dorpje Laren door zijn natuurschoon in trek begon te komen en men in open koetsjes en rijtuigen het dorp bezocht, waaraan meteen een picknick werd vastgeknoopt, begon de pers van deze drukte gewag te maken en handige hoteliers gaven door het verspreiden van folders daar nog een bijzonder tintje aan. Zo’n biljet kwam ook in handen van de Amsterdamse stalhouder Langeveld (de vader van de bekende schilder Frans Langeveld). Hij nam het initiatief om met zijn door twee paarden getrokken rijtuig (Jan Plezier geheten), waarin plaats was voor twintig personen, de stedelingen het Gooi te laten zien. Dat sloeg bijzonder aan. Maar de passanten die in Laren verbleven, misten – Hamdorff was toen nog maar een kroegje – een gelegenheid waar zij gezellig konden verpozen.
Dat kwam ene meneer Bok ter ore, een familielid van Ir. C. Bok, de initiatiefnemer van de Gooise Stoomtram. Hij warmde zijn Amsterdamse vriend de houthandelaar Desmonds op, die met een voorraad Amerikaans grenenhout was blijven zitten, een kuuroord te bouwen. Desmonds zag er wel wat in en gaf architect Boersma de opdracht in Laren een hoge uitzichttoren in de vorm van een Chinese pagode en daarbij behorend hotel en restaurant te bouwen. In 1879 begon men met de bouw. Het complex werd opgetrokken met de stenen van de afgebroken Amsterdamse Hoge Sluis en het Amerikaanse grenenhout.
In de zomer van 1883 werd het paviljoen Larenberg feestelijk geopend. Een zonderling gebouw met restaurant, overdekte terrassen en een 45 meter hoge uitkijktoren. Het paviljoen was te bereiken aan het eind van de Paviljoensweg, 50 meter voorbij de nog bestaande boerderij. Vanaf de Naarderstraat, schuin tegenover de Stichtse Hof begon rechts van de weg de oprijlaan naar het op tweehonderd meter gelegen paviljoen. Het kuuroord werd een fiasco en na van verschillende eigenaars gewisseld te zijn begonnen bij de nieuwe eigenaar, de heer Dalloyaux, de gloriejaren van feesten, muziekavonden, diners (als pianist heb ik daar veel gespeeld) en andere evenementen. Zondags na de Larense kermis kwam de Laarder bevolking daar onder veel plezier het afscheid van de kermis vieren. Dat bleef een traditie.
Doch na de omleg van de Rijksweg in 1931 kwam door gebrek aan passanten het verval. Dalloyaux vertrok en zijn opvolgers Van Huijstee en A. Arnst konden het ook niet redden. Tenslotte viel het merkwaardige bouwsel in 1934, in de ouderdom van 55 jaren onder de slopershamer en verdween voor altijd uit het dorpsbeeld. [uit: Laren door de straten heen, door Gerard Koekkoek]
Overzicht van straten in Laren | Berichten over de Paviljoensweg op deze site:
Nieuwe werkgroep bouwhistorie
Sinds enige tijd heeft de Historische Kring Laren (HKL) een ‘werkgroep bouwhistorie’. Deze is tot…
Terug naar Bijenstand 1
Zes jaar geleden plaatsten wij een – door Gerda Meulenkamp uit het Amerikaans vertaald –…
Vergeten ondergrondse werkers uit de Tweede Wereldoorlog
Op 4 mei 2013 herdachten we in Laren de gevallenen van de Tweede Wereldoorlog. De…
Met Willy Sluiter puzzelen naar een zeppelin en loopgraven
Dat een balletje soms raar kan rollen ondervonden wij na het interview met Martin Zwanikken…
Wandelingen door Nederland: deel 1
De predikant J. Craandijk maakte wandelingen door Nederland en schreef daar een serie van zeven…
Lammert Levie van der Tonge (1871-1937)
De joodse schilder Lammert van der Tonge werd geboren op 24 februari 1871 te Amsterdam….
De buurt, waar ik ben geboren – Molenweg
Ik ben geboren in het huis Molenweg op de hoek van de Neuhuijsweg en heb…
Dierbare herinneringen aan Laren
Mariët Kuijper, geboren in 1939, zat in de zomer van 1944 tot de bevrijding, ondergedoken…
75 Jaar brandweer
Op 24 mei 1928 werd tijdens de gemeenteraadsvergadering onder leiding van burgemeester Van Nispen de…