Effe tussedeur: Toetere

Effe tussedeur: Toetere

As we zô Zaeterdags, wanneer we op de kerk an ’t werk binne van boven naer beneje kijke, lijkt ’t net ’n mierehôôp. Minse lope deur mekaor hene, winkel in winkel euyt, bôschoppetasse vol, of ze blijve veur de glaoze staen om naer al ’t môôis te kijke wat ‘r in de etealozie staot.

Dit artikel is afkomstig uit Kwartaalbericht 127 [2014-1]. Leden van de Historische Kring Laren ontvangen het kleurrijke glossy magazine 4 keer per jaar. U kunt hier lid worden. Losse nummers zijn à € 4 per stuk in de Lindenhoeve te koop, zolang de voorraad strekt.

Bart Krijnen

Jao en niet allenig minse euyt Laore, nee overal vandaon, as bààie komme ze op de heuning of. En dat gaet zô de heule Zaeterdag deur, op de Brink, op de Neiuveweg, Naerderstraet, neum mar op. En as ze nou nog allegaor lôpede warre zou ’t nog wel gaen, mar nee hoor, lôpede, ho kàje ’t prakkezere, dat kan toch niet, waor binnen de auto’s dan veur, om te rije toch zeker. Nou en dan komme ze an hoor, kijke of ze ,n plakkie veinde kanne, mar dat gaet niet zó makkelijk. Jao hier en daer is t’r nog wel plaets, mar dan mot je weer ’n brokkie lôpe en da’s nou net teveul evreuge.

Nee je motte vlak veur de winkel je auto neer kanne zette, as ’t kan nog in d’r rije. Jao minse, zô gaet dat ’s Zaeterdags en wee ’t niet gelôve wul komt mar us kijke bij ongs op de kerk dan kan ie ’t met ze ààge ôge zien, en krijgt ie messchien nog wel zin om ongs te komme ellepe, we kanne best nog wel ’n paor gôôie hullepe gebreuyke, niks op teuge want ‘r mot nog veul an edaen wurde veur we klaer binne. Mar om op ’t verkeer verom te komme, ’t is net ’n gekkehuis gedurig en as ze dan gin plakkie kanne veinde, zette ze um bij de kerk neer, en we ziene ’t heus wel us van bove of, de een nog bereurder dan de anger, de gôôie niet te nae espreuke.

’t Is gedurig zô arreg dat, as je wul gaen trouwe of begreuve wul worde op Zaeterdag, je zelluf mar mot zien ho je in de kerk komt. Nou jao da’s nou mar gekhààd netuurlijk mar ’t is wel us arreg. Voor ’n paor weke verom mos ‘k zô lache, toe ree ‘r ’n boer met ’n gierwaoge deur ’t darrep, ’n auto wou d’r nog langest hene mar dat ging niet en die kaerel mar toetere. Nou die boer mot tôch ôk ze strongt kwijt, vroger reje d’r zôveul boere deur Laore met ,n strongtbak en zee gin mins t’r wat van, en ’t reuk nog landelijk ôk, beter as die benzinerôôk teugeswoordig. Jao over boere erspreuke, d’r binnen ‘r niet zôveul meer en toch was Laore vroger ’n boere darrep met zôveul boere dat ze veur vijvetachtig jaor verom de Boerenleenbank op-ericht emme, met ’t eerste kantoortje in de Crelus Bakkerlaon. En mot je us kijke wat ‘r nou staet. As de veurzitter van de bank Jan Jacobz. Majoor weer verom zou komme en zou zien ho of tie egreuied is in al die jaore, ging ie van schrik weer dôôd. En dat emme we toch allemaol te danke an die boere met de strongtbak.

Nee meneer, niet zô toetere meer hoor.


In de jaren tachtig waren de in Larens dialect geschreven stukjes van Bart Krijnen ? in de toenmalige Larense uitgave ‘De Laerbode’ uitermate populair. Aan inhoud hebben ze niets verloren zodat wij ze met veel plezier nogmaals plaatsen. 28 van deze verhalen zijn nu ingesproken door Nic Vos en op CD verschenen; à € 15 bij de HKL.