Het is een zompige dinsdagochtend in de kerstperiode als ik afreis naar de bekende 11-verdiepingen hoge torenflat in Naarden voor een ontmoeting met de dit keer uitverkoren vrijwilligster. Niet bepaald de meest passende weersomstandigheden om iemand eens even lekker in het zonnetje te zetten. Voor mezelf is het ook jammer, want ik had me voorgenomen…
Lees verder
Het was in het autovolle Laren even zoeken naar een geschikt parkeerplekje in de buurt. Maar… na een klein rondje in de omgeving was er natuurlijk toch nog wel een plaatsje te vinden en dus sta ik bijna op de afgesproken tijd bij Kerklaan 10 op de stoep. Na enig gerommel aan de binnenzijde doet…
Lees verder
“…En daar stonden we dan met zijn vieren op het dak van onze schuur achter in de tuin in onze oranje rokken en broeken te zwaaien met een rood-wit-blauwe vlag…” Aan het woord is mijn 91-jarige nicht Ton de Wit-Calis. Ik ben bij haar op bezoek om uit haar mond nog eens te horen hoe…
Lees verder
“Ga volgende keer maar naar Maria”, zei Heleen, ons vorige zonnetje, “dat is een aardige meid.” “Weet je ook een achternaam?”, vroeg ik. “Nee, bij de Historische Kring doen we niet aan achternamen”, kreeg ik terug, “ze is een van de gastvrouwen.” En daar kon ik het mee doen. Gelukkig zat er tussen ons gastheren-/gastvrouwenteam…
Lees verder
Dat zal je dan altijd nét zien: uitgerekend op de dag dat ik met Heleen heb afgesproken om haar in het zonnetje te zetten, laat de zon zich niet echt overtuigend zien. Maar eenmaal binnen is daar niets meer van te merken, want de ontvangst door Heleen is uiterst warm en hartelijk en haar 6-jarige…
Lees verder
Het is nog maar een paar maanden geleden dat wij als redactie besloten om Gerda Meulenkamp-de Wit – ons langstzittende redactielid – eens even duidelijk zichtbaar te bedanken voor haar jarenlange trouwe inzet. De rubriek “In het zonnetje” bood daartoe en uitstekende gelegenheid. Wij konden toen niet vermoeden dat Gerda vlak voor het verschijnen van…
Lees verder
Het is een mooie zonnige dag en volop voorjaar als ik bij Gerda aan de bel trek. Geen gehoor… Hè…, we hadden toch afgesproken? Als ik – na enige aarzeling – achter aan de poort klop heb ik meer geluk. Onze vrijwilligster van het kwartaal zit letterlijk al heerlijk in het zonnetje. Na een hartelijk…
Lees verder
Mijn naam is Hein Calis. Ik ben gehuwd met Dini, vader van drie kinderen die allen al geruime tijd de deur uit zijn en die ons samen zeven heerlijke kleinkinderen bezorgd hebben, waar wij van mee mogen genieten.
In 1955 zat ik op de Aloysiusschool aan de Eemnesserweg bij broeder Hermanus in de eerste klas. Aan de wanden van het hoge lokaal hing een vijftal mooie grote wandplaten met daarop brave, vrome kinderen en daaronder beginnend-leesteksten als: “Zeg Mies, zeem jij de ruit voor moe?” en “Wat kan Paultje toch mooi bidden.” Op…
Lees verder
