90 jaar MCC: de gouden jaren

Geschiedenis en ontwikkeling van een Larense muziekvereniging – deel 3

In Kwartaalbericht 157 stonden we stil bij de ontwikkeling van de mondorgelclub in de eerste 5 jaren. In dit artikel bespreken we de periode 1936 – 1941, waarin MCC haar landelijke bekendheid verzilvert – of beter: verguldt!

Hoofdfoto: De optocht ‘Verkeer door alle tijden’ tijdens de Koninginnedag van 30 augustus 1938. 

Dit artikel is afkomstig uit Kwartaalbericht 158 [2021-4]. Leden van de Historische Kring Laren ontvangen dit kleurrijke glossy magazine 4 keer per jaar. U kunt hier lid worden. Losse nummers zijn à € 4 per stuk in de Lindenhoeve te koop, zolang de voorraad strekt.

Tekst: Eric Snelders

Voor deze historische beschrijving voerde ik gesprekken met de oudst bekende MCC-leden zoals (vlnr:) Herman van den Berg, Bep Machielse, Kees Ranzijn, Nico Wolters, Jaap Grob (tweede foto tussen Nico en Bep) en Fred ­Langendorff (niet op de foto), en er zullen nog veel gesprekken volgen. Zij helpen mij met het doorgronden van de vroegste geschiedenis van MCC en vanaf het volgende artikel komen ze zelf ook weer aan het woord. 

1936 – Groei, Grave en Gulle Gevers
Tijdens de jaarlijkse ledenvergadering van De Jonge Werkman gaan jeugdleden, de Kajotters, over naar de Werkliedenvereniging (RKWV). MCC bestaat vooral uit jeugdige leden, geronseld op de RK jongensschool en lid van de Katholieke jeugdbeweging, en een overstap naar de RKWV betekende ook het afscheid van MCC. Immers ging je als jonge man aan het werk, dan had je geen tijd meer voor de vereniging. Dat verklaart ook waarom MCC jarenlang nauwelijks oudere leden had. Op 18 april, tijdens de ledenvergadering in het teken van haar koperen jubileum, staat Kapelaan Jansen stil bij de ontwikkelingen van het jeugdwerk. Er zijn veel nieuwe plannen en Broeder Philibertus wordt gevraagd om het goede werk voor de mondorgelclub voort te zetten. Natuurlijk heeft dit betrekking op de recente veranderingen: Sebastianus was vertrokken, en Philibertus had al laten zien dat hij MCC verder kon ontwikkelen. 

Op 15 augustus organiseert de Harmonievereniging van Grave een Groot Nationaal Muziekconcours. MCC komt uit in een hogere afdeling dan bij het concours in IJsselstein (1935). Bij de mars-wedstrijd beoordeelt de jury de muzikaliteit en het tempo van de gespeelde mars, maar ook of de passen gelijke afstand hebben en of er keurig in het gelid wordt gemarcheerd. Bij de concertwedstrijd wordt, tegen de verwachtingen in, niet de hoogste prijs behaald. De jury heeft nog wel wat aan te merken en MCC krijgt een 2e prijs. Dat is helemaal niet onverdienstelijk, maar de MCC-ers zijn nog niet gewend aan professionele kritiek. Philibertus vertelt zijn jongens dat er in hogere afdelingen nu eenmaal meer gepresteerd moet worden en dat er werk aan de winkel is. Deze teleurstelling mag de pret overigens niet drukken, de club wordt bij terugkeer in Laren feestelijk onthaald en de kranten staan vol met lovende recensies.

In 1936 zien we MCC regelmatig in het dorp tijdens feestelijkheden zoals de St Jansprocessie, de Kermis en natuurlijk Koninginnedag. Maar ook tijdens de oranjefeesten vanwege de verloving van Juliana en Bernard op 12 september. 

En in buurgemeenten zien we MCC vaker, zoals op 8 november in Eemnes in het RK Verenigingsgebouw, waar vooral Blanche Aurore en Aan u, o Koning der Eeuwen enthousiast worden ontvangen. De mondorgelclub groeit enorm: door haar populariteit bij de Larense bevolking (en die van omliggende dorpen) sluiten veel jongens zich aan. Het uniform en de muziek hebben grote aantrekkingskracht. 

MCC viert haar eerste lustrum op 25 oktober, waarover we al schreven in het vorige artikel. Tijdens de feestavond komen notabelen en geestelijken aan het woord. Ben van der Veer geeft een overzicht van de successen in de afgelopen 5 jaar. Ben is al enige tijd aan MCC verbonden als dirigent en aangever. Tijdens de St Jansprocessie in 1937 loopt Ben van der Veer voor de groep uit. Ben wordt in 1938 opgevolgd door Piet van ’t Klooster (tevens tamboer-instructeur) en vanaf 1940 neemt Antoon de Boer de mace van Piet over tot het moment waarop MCC haar activiteiten in 1941 moet staken. In een volgend artikel zullen we uitgebreider ingaan op de (rol van de) tambour-maîtres van MCC. 

Een van de medailles van het concours in Grave. Met 29 punten behaalt MCC de eerste prijs in de marswedstrijd.

De jury oordeelt dat de muziek niet geheel volgens partituur wordt uitgevoerd: af en toe te vlug of juist te langzaam, dat de tegenmelodie ontbreekt en dat de dirigent de driekwartsmaat verkeerd aangeeft.

Het Juryrapport concours Tilburg met op de achterzijde een geschreven toelichting: “Miliana: accoorden onvolledig en steeds onvolledig. Bas meerdere keeren onjuist. Bij uitvoering van welk opus ook, moet de begeleiding in ieder geval volledig zijn, hetgeen hier niet het geval was. Le Petit Major. Geen bas, onvoldoende begeleiding … (enz).” 

Dat het ook anders kan bewijst het oordeel van de jury tijdens het concours bij Utile Dulci, zij is vol lof: ‘zeer goed uitgevoerd … bravo! … U is zeer muzikaal ….. een hoger cijfer is niet mogelijk … schitterend … een compliment voor uw dirigent’.

1937 – Zonder wrijving geen glans
MCC maakt zich op voor twéé concoursen in juni 1937. De teleurstelling van een 2e prijs voor de concert-wedstrijd in Grave is nog vers en het concours van de RK Harmonie Ons genoegen in Tilburg op 20 juni, lijkt een uitgelezen kans om te revancheren. Het is een van de weinige keren dat zowel MCC als de St Jans Harmonie aan hetzelfde concours deelnemen. Eerst wordt de St Jans Kerk in Den Bosch bezocht en daarna door naar Tilburg. Voor aanvang van het concours repeteert MCC nog een keer extra in het Tilburgse verenigingsgebouw en daarna het podium op voor de concert-wedstrijd. MCC komt opnieuw uit in de 2e afdeling en behaalt 267 punten, goed voor een 2e prijs. De teleurstelling is extra groot omdat de St Jansharmonie 285 punten behaalt ­(overigens ook goed voor een 2e prijs). 

De groep keert terug naar Laren en wordt, traditiegetrouw, rond 22.00 uur opgewacht door een grote groep ouders en fans. In het KJC-gebouw leest Philibertus voor uit de juryrapporten en concludeert, ondanks de complimenten en opbouwende kritiek, dat er dit keer wel zeer zware eischen werden gesteld, en dat dit reden moet zijn om de komende dagen extra hard te oefenen. 

Want een week later, op zondag 27 juni, gaat MCC op voor het Groot Nationaal Concours voor Mondaccordeon-Vereenigingen in Amsterdam, georganiseerd door RK Mondaccordeonvereniging Utile Dulci ter gelegenheid van haar 10-jarig bestaan.

MCC is van plan om de resultaten van Grave en Tilburg achter zich te laten. Zij komt uit in de 2e afdeling van zowel de mars- als de orkestwedstrijd. Tijdens de marswedstrijd marcheren de ruim 70 jongens, inclusief 4 bazuinblazers en 12 tamboers, met Ben van der Veer voorop. Het levert ze 52½ van de maximaal te behalen 60 punten, goed voor een 1e prijs! En bij de orkestwedstrijd speelt MCC op groot podium het verplichte La Reine Vient en de Wilhelminamars (vrij nummer). Het optreden slaat in als een bom: MCC ontvangt de 1e prijs met lof van de jury, en promoveert naar een hogere afdeling. 

Na het concours gaan de bussen eerst langs bij de jongensschool in Lisse om een concert te geven en de overwinning al uitbundig te vieren. ’s Avonds komen de bussen weer in Laren aan, honderden mensen en de St Jans Harmonie staan hen bij de Drift op te wachten en MCC neemt felicitaties en groot applaus in ontvang. Daarna lopen zij door het dorp met een menigte in hun kielzog. In het KJC-gebouw wordt gefeest tot in de kleine uurtjes.

1937 – Tijdens het concours bij Utile Dulci in Amsterdam, staat MCC met Tamboer-maitre Ben van der Veer, op het punt om door de straten van Amsterdam naar het concoursterrein te vertrekken. Ben zegt hierover in 1991 zelf: ‘Er moest een tamboer-maitre komen en ik heb dat maar opgepakt, zonder voorbereiding of opleiding. Niemand wist precies hoe dat moest.’

De traditie van thuiskomen
In de gesprekken met de oud MCC’ers Bep Machielse, Kees Ranzijn, Nico Wolters en Herman van den Berg, kwam dat thuiskomen van een concours vaak ter sprake.

Bep: “Dat terugkomen naar Laren is een traditie geworden. Telkens als we ergens op concours waren geweest was het op de terugweg in de bus feest.” 

Kees: “Ja, dan werd er gauw gebeld met Laren zodat ze wisten hoe laat we zouden aankomen.” 

Nico vult aan: “Vlak voordat we in Laren aankwamen stopten we, vaak bij de Witte Bergen, om ons om te kleden” 

Herman:“En we kwamen dan keurig in uniform tevoorschijn, alsof we na het concours zonder omkleden meteen de bus in waren gestapt.

Naast de schoenen?
Het is duidelijk dat MCC meer in haar mars heeft en zij wordt uitgedaagd om in hogere afdelingen te presteren. Gaan de jongens dan naast hun schoenen lopen? Zeker niet: de jongens trakteren het thuisfront met dezelfde regelmaat als altijd met een optreden of optocht, zoals bij de St Jansprocessie, kermis, ouderavonden en de Sinterklaas intocht (zowel in Laren als Blaricum). Ook rukken ze uit tijdens de Sobrietas landdag op 25 juli, het bezoek van de Jamboree delegatie aan het Gooi op 11 augustus en het feest van de jubilerende (15-jarige) St Jansharmonie.

De wilskrachtige leiding van Philibertus en de recente overwinning, maakt een groot saamhorigheidsgevoel bij de MCC’ers. Er is een hoge motivatie om zich verder te onderscheiden van andere muziekverenigingen. 

De relatie met Hohner A.G.
In september dit jaar ontvangt broeder Philibertus een officiële felicitatie van de firma Hohner AG uit Trossingen (D), ­fabrikant en leverancier van mond­harmonica’s. MCC krijgt de, in de mondorgel­wereld prestigieuze, Hohner Pokal toegekend. Hohner heeft goed door dat MCC het ideale visitekaartje is voor haar instrumenten en er ontstaat een warme band tussen Hohner en MCC: met nieuwe kansen en bijzondere optredens als gevolg. Ook na de successen bij de concoursen in 1938 en 1939, waarover we later spreken, is Hohner zeer complimenteus. (Qui) Rinus van Trigt, vertegenwoordiger voor Hohner in Nederland, ontpopt zich als een fanatiek promotor voor MCC en regelt concerten, zoals voor de landelijke KRO Radio in 1939. Ook initieert Hohner in 1939 de jaarlijkse Hohnerdagen, waarvoor MCC als eerste wordt uitgenodigd. Die Hohnerdagen laten overigens op zich wachten vanwege de dreigende situatie. Maar na de oorlog pakt Hohner de draad weer op en zal MCC nog voor veel gelegenheden uitnodigen, zoals Trossingen en Neuss. Later gaan we nog zien wat die samenwerking betekende, en het bijzondere gegeven dat Herman van den Berg bij Hohner gaat werken. 

MCC ontvangt de prestigieuze Hohner Pokal voor het succes in Amsterdam. MCC zal die Hohner Pokal meerdere keren winnen. 

Jaap (Japie) Majoor neemt de Pokal namens MCC in 1953 -opnieuw- in ontvangst.

1939 Na een uitbundige felicitatie met het succes in Amsterdam door firma Hohner krijgt MCC de uitnodiging voor een landelijke radio-uitzending op de KRO radio op 4 november. Dit is geregeld door Rinus van Trigt.

Broeder Albericus
Philibertus heeft zijn handen vol met het reilen en zeilen van MCC: het groeiende aantal leden, aanschaf en onderhoud van instrumenten, repetities en voorbereidingen op optredens kosten veel aandacht. Gelukkig wordt de zojuist in Laren gestationeerde 23-jarige broeder Albericus
(J.J. van Betten), als assistent toegevoegd. Ook broeder Sixtus, op dat moment hoofd van de A-school, verricht regelmatig hand- en spandiensten voor de mondorgelclub. 

1938 – Van Glans naar Goud
Het meest gedenkwaardige moment in 1938 is het concours op 10 juli in Amsterdam, georganiseerd door Speeltuinvereniging Westerkwartier en muziekvereniging Euphonia. MCC reist met enkele bussen naar Amsterdam en ook veel ouders en aanhang gaan – op eigen gelegenheid – naar het concours.

MCC komt nu uit in de eerste afdeling van de marswedstrijden en behaalt daar een 1e prijs. Het publiek in Amsterdam is onder de indruk van de marcherende mondorgelclub uit het kleine Laren, en de geweldige hoeveelheid geluid die zij maken.

Later die dag speelt MCC tijdens de concert­wedstrijd het verplichte nummer De Blijde dag en het vrije nummer ­Mignonette. Het publiek is uitzinnig en de jury kent een 1e prijs met lof toe.
’s Avonds moeten zij opnieuw uitkomen in de hoogst haalbare ere-afdeling. Als de jongens eenmaal op het podium staan, kunnen ze niet beginnen met spelen omdat het publiek begint met een langdurige applaus. Daarna speelt MCC de Wilhelmina-mars – en nog enkele, beproefde, succesnummers. Met dit optreden wordt de ereprijs behaald met het hoogst aantal punten van deze dag. Na het concours kunnen de feestende MCC’ers nog niet direct terug naar huis. De bussen staan nog in Austerlitz en de ploeg kan pas ‘s avonds half elf afreizen naar Laren. En dat ze veel te laat arriveren maakt niet uit: weer staat een grote schare trouwe fans op hen te wachten. 

En Laren zal het weten: op woensdag 15 juli marcheert onze club van ruim 100 jongens af bij het KJC gebouw en maakt een rondgang van ruim een uur, met veel tromgeroffel en bekijks, door het dorp. Die avond is er feest in het KJC-gebouw: Philibertus, Albericus en de nieuwe Tambour-maître Piet van het Klooster worden in het zonnetje gezet. De broeders krijgen bloemen en kisten sigaren aangeboden. Philibertus zegt dat hij wel eens zorg heeft gehad om de jongens maar dat er toch heel veel te bereiken is. Hij kondigt aan dat er op 28 september een grootste feestavond zal worden georganiseerd. De kranten blikken uitgebreid terug op het concours en noemen MCC een van de succesvolste instellingen van de RK jeugdbeweging. 

Tijdens die feestavond op 28 september wordt uitgebreid stilgestaan bij het recente succes: kapelaan Jansen houdt een toespraak waarin hij Philibertus en zijn jongens feliciteert. Ook deelt hij prijzen uit aan Piet van het Klooster, Bert Lammertink, Jozef Prijkel en Gert Ruitenbeek, voor hun inzending voor de wedstrijd voor ontwerp van een prijzenkast. Want die prijzenkast is hard nodig! De ontwerpen van Piet en Bert worden uitgevoerd voor MCC en voor LVV, die inmiddels ook een kast voor haar prijzen nodig heeft.

MCC is in 1938, naast al deze grote optredens, ook te zien bij de oranje feesten naar aanleiding van de geboorte van Prinses Beatrix op 31 januari, tijdens het koperen jubileumsfeest van Kapelaan Jansen (16 februari) en het gouden jubileum van Pastoor Hendriks (14 augustus). En als op 5 juli de St Jansharmonie terugkeert in Laren van een concours in Culemborg, met een 1e prijs op zak, is natuurlijk MCC van de partij om haar vrienden muzikaal te onthalen.

Voor Koninginnedag op 30 augustus wordt een optocht georganiseerd onder het motto Het verkeer door alle tijden. Een komische optocht waaraan verenigingen deelnemen met persiflages op voertuigen, zoals de Gooische tram, een Chinese Zeilwagen, een reusachtige kinderwagen en nog veel meer. Ook particulieren en bedrijven leveren een bijdrage, zoals de firma Van Amersfoort met een aantal ouderwetsche voertuigen en velocipedes. MCC voert de stoet aan. 

Tijdens de grootse fancy-fair de Boerenkermis op 8 november ten bate van de tbc-bestrijding, in en rondom het RKWV gebouw, maakt MCC ook haar opwachting.

Op deze groepsfoto uit 1937 zit de juist gearriveerde Albericus helemaal rechts in het rijtje geestelijken. Broeder Albericus is niet zo muzikaal onderlegd als Philibertus, maar blijkt met zijn zachte en bescheiden karakter, de ideale man om de jongere leden te begeleiden en het secretariaat van de club voor zijn rekening te nemen.
Op de tweede rij (van voren af): links Nico Zwanikken, zittend Ben vd Veer, Broeder Perpetuus, Broeder Philibertus, Kapelaan van Schaik, Kapelaan Jansen, en Broeder Albericus.
Voorste rij: zittend 4e van rechts: Antoon de Boer, die na Ben vd Veer en Piet van ‘t Klooster ook Tamboer-maitre is geweest.
We zijn nog op zoek naar de overige namen bij deze gezichten, herkent u iemand – laat het ons weten…

De club van ruim 70 jongens marcheert over het terrein van Westerkwartier.

Een van de juryrapporten van het Westerkwartier concours. MCC komt in de eere-afdeeling van de concertwedstrijd uit en krijgt 361 van de maximaal 420 punten voor ‘De blijde dag’ en ‘Mignonette’. Alhoewel dit jurylid per ongeluk ‘Excelsior’ in plaats van ‘Crescendo’ had opgeschreven waren de punten echt wel voor onze MCC.

1939 – Nog meer goud uit Amsterdam
In 1939 overtreft MCC zichzelf tijdens het nationale concours in Amsterdam op zondag 25 juni, georganiseerd door de 30-jarige Noorderspeeltuin. MCC neemt nu deel aan 3 onderdelen: de mars-, de tamboer- én de concertwedstrijd.

De marswedstrijd vindt plaats op het grote veld aan het Beuningenplein. MCC exerceert onberispelijk en de muziek overdondert het publiek. Het levert, met het maximum aantal van 36 punten, een overwinning op. De tamboerwedstrijd is voor MCC een nieuwe ervaring: de twee meest vaardige tamboers slaan moeilijke roffels, triolen en paradiddles en verdienen 30 punten, terwijl de maximale score 25 punten is. De jury geeft voor elk onderdeel 6 in plaats van 5 punten om een eerste prijs met lof te kunnen toekennen.

De concertwedstrijd is ’s avonds op het grote podium dat opgesteld staat op het terrein van de speeltuin Westerkwartier, waar MCC een jaar daarvoor ook al had gespeeld. Na het spelen van de nummers Klänge aus dem Salzammergut en En bon chemin krijgen ze een staande ovatie van het publiek. Maar de mening van de jury telt: immers heeft MCC het aangedurfd om in de hoogste afdeling uitmuntend uit te komen. Met 370 punten en een 1e prijs, schreeuwt het publiek het uit. De vele, uit Laren meegereisde, fans stormen naar Philibertus en zijn groep om hen te huldigen. Terwijl de jongens nog in een overwinningsroes verkeren en op de bussen wachten, is het nieuws MCC alweer vooruitgesneld. 

Ook dit jaar weer veel lokale gelegenheden waar MCC zich laat zien en horen, zoals de serenade voor de 60-jarige burgemeester Van Nispen (6 augustus). En een dag daarvoor nog tijdens het feest voor de nieuwe prinses Irene. Op een platte wagen, getrokken door 2 paarden en voorzien van oranjedoek, staan enkele MCC herauten (bazuinblazers). Als de stoet door Laren trekt, stoppen ze op elke hoek van de straat om even stevig te toeteren. 

Op 25 mei speelt MCC tijdens de viering van 25 jaar broederscholen en op 22 januari bij het 10-jarige jubileum van gymnastiekvereniging WIK. Tijdens de districtsdag van het RK Werkliedenverbond, op 16 juli, komen verschillende regionale verenigingen bijeen in Laren. Na het lof in de Basiliek begint een optocht vanaf het kerkplein: MCC voorop, gevolgd door de Jonge Werkman en de verschillende RKWV verenigingen, aangevuld met de Leo Fanfare uit Hilversum en de St Jansharmonie.

En laten we het optreden voor de landelijke KRO-radio op 4 november niet vergeten, dit concert was geregeld door Van Trigt. MCC krijgt prachtige recensies, alhoewel Philibertus ook enkele opmerkingen krijgt over het te uitbundige slagwerk tijdens de concertuitvoeringen. 

Het KRO-optreden werd met veel enthousiasme ontvangen. En als je hoog reikt moet je ook kritiek kunnen verdragen: Broeder Philibertus krijgt van verschillende kanten opmerkingen over het slagwerk, dat te overheersend zou zijn en de muzikaliteit van het orkest ondergeschikt maakt.

Augustus 1939 – Prijzen in de etalage. Eerder noemden we al Jan Arnold, van manufacturenmagazijn de Zon, aan de Brink, en zijn groot hart voor MCC. Niet alleen verleenden hij en zijn echtgenote hand- en spandiensten en zorgden zij voor smetteloze uniformen, ook wist Jan Arnold op een creatieve manier promotie te maken voor de muziekclub. De prijzen die bij de concoursen in de afgelopen paar jaar waren behaald werden tijdelijk tentoongesteld in de etalage van de Zon.

Eeuwfeest van St Louis in Oudenbosch: na een uitbundige serenade worden de jongens uitgenodigd om aan het feest deel te nemen. Tijdens de diverse toespraken worden broeders gehuldigd en de twee jongste leden van MCC bieden een bloemstuk aan de Overste Gilverinus aan.

1940/1941 – Donkere wolken
In het 1e artikel stonden we al stil bij de gevolgen van de oorlogsjaren voor MCC. Toch komt de mondorgelclub in 1940 en 1941 nog best vaak tevoorschijn. Zo is er het optreden tijdens de ontspanningsavond voor militairen (14 januari 1940), en op 6 juni brengt MCC een serenade bij Lammert van der Veer en zijn echtgenote. Lammert is oprichter van de St Jansharmonie, in 1922 nog de St Vitusfanfare. Lammert heeft ook veel betekend voor MCC.

Op 27 maart reist MCC af naar de congregatie van St Louis in Oudenbosch, alwaar het  eeuwfeest wordt gevierd. Zonder medeweten van de broeders organiseren enkele leden en ouders, in samenspraak met kapelaan Van Schaik deze reis. Vlak na het middaguur marcheert MCC door de straten van het dorp richting Kloosterplein. De receptie is zojuist begonnen en tot verrassing van de (bijna 300) broeders, maar vooral voor Philibertus en Albericus staat hún MCC leger op het plein opgesteld. 

Na een uitbundige serenade worden de jongens uitgenodigd om aan het feest deel te nemen. Kapelaan Van Schaik spreekt de broeders toe en wenst hen namens MCC, en namens de leerlingen en oud-leerlingen van de broeder­school in Laren, geluk met het 100-jarige bestaan. Later die middag geeft MCC nog een optreden op het plein, dat enthousiast wordt ontvangen. 

Een paar weken later organiseren toneelvereniging De Warrekam en MCC een avond met muziek en toneel (14 april). De tamboers en bazuinblazers spelen een stevige fanfare om de zaal op te warmen, waarna de hele mondorgelclub het podium opkomt en, onder meer, de Mars van Marquard en de Cosmea-wals van Blaauw speelt. En ook zorgen zij voor de muziek tussen de bedrijven door. En er is een succesvolle verloting om de f 240,- kostende vernieuwing van het MCC-instrumentarium te bekostigen, zeker nadat Burgemeester Van Nispen de aanwezigen aanspoort om veel loten te kopen. 

En in 1941 speelt MCC bij Juliana-oord (6 september). De patienten zijn met bed en al het terras op gereden en MCC speelt de potpourri van Strauss-walsen en Stradella. 

Op 19 oktober 1941 ziet MCC nog kans om haar 10-jarige jubileum te vieren. De gebouwen aan de Eemnesserweg zijn geconfisqueerd door de bezetter dus wijkt men uit naar de gymnastiekzaal van de RK meisjesschool – gelegen tussen de Eemnesserweg en Kerklaan.

En dat jubileum is tegelijk het sluitstuk: het boek gaat na 10 jaar tijdelijk dicht. Omdat de broeders niet willen aansluiten bij de door de bezetter ingestelde Cultuurkamer stopt MCC met musiceren. De instrumenten worden veilig gesteld in de boerderij van Jacob Willard. En in 1945 herrijst MCC als uit het niets! (zie ook artikel in KB 156). De volgende keer gaan we verder met de periode na de oorlog. 

Op 6 september 1941 speelt MCC bij Juliana-oord. De patiënten zijn met bed en al het terras op gereden. En natuurlijk kunnen de leden van het blaas-haal orkest (patienten die ook mondharmonica spelen) het optreden extra waarderen. 

Op 24 juli 1941 brengt MCC, samen met de St Jansharmonie, een serenade bij de jubilerende broeder-overste Venantius bij het broederhuis aan de Eemnesserweg.

MCC 90 jaar: jubileumfeest en -taptoe
MCC viert dit jaar haar 90-jarige bestaan. Vanwege corona konden in de eerste helft van dit jaar geen feestelijkheden plaatsvinden, maar nu kan het gelukkig weer: op 16 oktober was er een groot feest in het muziekcentrum voor leden van de A-band, sustento (fans en oud-leden) en MCC next (musicerende oud-leden). En op zaterdag 8 mei 2022 organiseert MCC een grote jubileumtaptoe op het plein voor de basiliek. De taptoecommissie is al volop bezig met voorbereidingen. Er wordt gesproken met verschillende topbands die, naast MCC, de jeugdband en MCC-next, aan de taptoe zullen deelnemen. En ook gaan er geruchten over een muziekmiddag op zondag 9 mei. En de band is al druk bezig om zich op de taptoe voor te bereiden. Een tijd geleden heeft het bestuur nieuwe, professionele instructeurs aangetrokken voor zowel tamboers, blazers en voor de exercitie. Ik heb enkele keren tijdens de repeties (op maandagavonden) meegekeken en -geluisterd en die instructie lijkt zijn vruchten af te werpen: het klinkt strak en muzikaal! Houdt de website www.mcclaren.nl goed in de gaten!