Kostverloren

Kostverloren

Armoede was er overal, niet alleen in Laren maar ook daarbuiten. Zoals men het spottend uitdrukte, ‘Armoe was troef’. Maar Laren bezat daarentegen ook nog de armetierige grond. Vooral echter op het Zevenend was dat het geval. Mest was bijna niet te betalen en de inhoud van de beerputten was niet voldoende om de aarde rijker te maken. De aardappeloogst bracht slechts kriel te voorschijn en met de andere gewassen bleek het even povertjes gesteld. ‘Daar was de kost verloren’. Maar wat het natuurschoon betrof had jaren terug de Kostverloren de primeur. Toen nog een paadje dat langs de akkers heidewaarts liep, aan beide zijden begroeid door forse knotwilgen, de bermen kleurrijk gevuld met veldbloemen, waarachter een door braamstruiken overhuifd slootje de grens van het mijn en dijn bepaalde. Daar heerste rust die tegenwoordig hopeloos zoek is. [uit: Laren door de straten heen, door Gerard Koekkoek]


Overzicht van straten in Laren | Berichten over de Kostverloren op deze site: