Kursaoved
Zo minse das nou al de darde keer dat ‘k schrijve mag. Wat gaet ’t allemaol toch gauw he. ’t Loopt zo zeutjes an al weer teuge de Kursaoved en as we nog ’n week wijer binne, dan is ’t al weer ouwejaor. Kijk je dan afferom, dan denk je bij je aage waor is toch de tijd ebleve.
Bart Krijnen
Binne d’r nou haost alweer dreeongderd vijf en zestig daoge veurbij egaen. Neit te gelove. En dan vraog je je aage of, is ’t nou alweer zoveul jaor eleje dat grootje esturreve is. En dat klaankeind van ongs is ok al reuym angeralf. Zou dat span nog bij mekaor weze waor we ‘tongerlest over adde. Veur ’n poosie verom accedeerde dat neit zo. En zo kanne we nog wel ’n poosie deurgaen. Mar of je op alle vraoge angtwoord krijge zal, ik geloof van neit en je feind er ok niks an want je kan de tijd toch neit verom draeie, dee gaet deur. Mar ik bin al veuls te wijd, eerst krijge we nog de Kursaoved. Jao wat is ‘t, en wat was ‘t. Ik wul neit zegge dat ’t vroger mooier was as nou of beter, mar wel heul aorst.
Teugeswoordig wurdt’r in de winkels van alles an-ebeuie, en de ene etelaozie is nog mooier as de angere. Jao, vroger warre d’r ok wel mooie winkels en daer bleef je dan wel us veur staen. Bij de bakkers was veul lekkers wat we haost noot of zelde krege. Je sting dan veur de glaoze te kijke naer ’n kerk van sukkelaod met veul poeierseuyker d’r over dat veur sneef deur mos gaen. He mins zo lekker. Marre… je had met de Sunneklaos ok al wat ekrege, dus veul zou ’t neit wurde. Mar ’t was toch mooi. Op school had de broeder ’n mooi vertellesie van minse die bar arrem warre, mar net met de kursaoved deur ’n paor rijke minse ehullepe wurde. Je zat dan mooi de luistere en as ’t dan teuge viere leup schemerde ’t al. Vul d’r dan ok nog ’n laogie sneef dan was ’t helemaol veur mekaor, want ’t oorde bij ’t verhaol, en nae school konne we nog slije ok.
En nou de Kursaoved zelf. Jao daer is veul over te vertelle, mar mag ik ’t doon zo as ik ’t zelf mee emaokt et. Nou daer gaet ie dan. ’n Week veur de Kursaoved ginge we mos zeuke veur ’t stalletje. Wat ’t stalletje of de krib is wete de meeste minse wel dunk me, je kan ze weer overal kope net as vroger bij Jans Jonk. Nae de Sunneklaos zette Jans de beeldjes in de winkel. Keuninge en hedders, losse schaepjes, osse en ezels, alles, groot en klaan. En daer de minse vroger niet al te veul cente hadde, deje ze d’r ’n paor jaor over om ’t bij mekaor te krijge. ’s Aoves d’r veur wurde ’t stalletje ezet, nae dat vaoder d’r eerst nog wat an etimmerd ad. Dan te bedde want je most ‘r al weer vroog euyt veur de nachtkerk. As dee euyt was kreeg je koffie met klaozeman en krentebrood wat moeder zelf ebukke ad. Veul minse houwde knijne, en veur de kursaoved wurde d’r een of twee eslacht. Bij ongs ók en ze warre lekker. Wat ok zo mooi was, veur of nae de kursaoved leupe d’r kaerels in ’t darp rongd die reupe, haoze en knijnevelle. Soms hadde ze d’r zo veul dat ze van affere meer leke op ’n hoop velle dan op minse. Mar ik mot ophouwe, mar niet nae dat ik u allemaol mooie daoge en veur ’t neiuve jaor veul haal en zege het ewunst.
In de jaren tachtig waren de in Larens dialect geschreven stukjes van Bart Krijnen ? in de toenmalige Larense uitgave ‘De Laerbode’ uitermate populair. Aan inhoud hebben ze niets verloren zodat wij ze met veel plezier nogmaals plaatsen.
Links: Advertentie uit de Bel van 23-12-1927
Dit artikel is afkomstig uit Kwartaalbericht 118 [2011-4]. Leden van de Historische Kring Laren ontvangen het kleurrijke glossy magazine 4 keer per jaar. U kunt hier lid worden. Losse nummers zijn à € 4 per stuk in de Lindenhoeve te koop, zolang de voorraad strekt.