I.K.O.N.G.O. Laren
De Tweede Wereldoorlog denderde voort. Voor velen leek er geen eind aan te komen. Medio 1944 moesten de Duitsers zich op alle fronten terugtrekken. Zelf noemden ze dit een tactische hergroepering. Het verzet ging een steeds grotere rol spelen en er was een groeiend leger van onderduikers. En allen moesten eten om in leven te blijven. Ze werden van voedsel voorzien en ook van bonnen en vervalste papieren door de mensen van het verzet. Als dat tenminste lukte. Alles raakte op, er was maar heel weinig voedsel meer voor handen.
Dit artikel is afkomstig uit Kwartaalbericht 152 [2020-2]. Leden van de Historische Kring Laren ontvangen het kleurrijke glossy magazine 4 keer per jaar. U kunt hier lid worden. Losse nummers zijn à € 4 per stuk in de Lindenhoeve te koop, zolang de voorraad strekt.
Inter Kerkelijke Organisatie voor Noodvoedselvoorziening ’t Gooi
Op 6 juni 1944 had de invasie in Normandië plaatsgevonden. De geallieerden rukten op naar het noorden. In de derde week van september mislukte de slag om Arnhem en zo bleef het grootste deel van Nederland bezet door de Duitsers. De knokploegen van het verzet pleegden steeds meer sabotage. Aanslagen op spoorlijnen en militaire objecten. Zo werkten zij door om de bevrijding voor te bereiden. In september 1944 was het in Laren ook geen vetpot. Er was van alles nodig, maar er was niets te verkrijgen. Zij die nog een fiets of een handkar hadden, gingen de boer op om in de oostelijke provincies nog wat eten proberen te krijgen/kopen of ruilen voor soms kostbare spullen. En was je tussen de 18 of 40 jaar, dan moest je je niet op straat vertonen want dan werd je zo ingerekend en te werk gesteld voor de Duitsers. Ook was er een groot tekort aan brandstoffen, zodoende werden overal bomen omgehaald.
Maar de meest kwetsbare groep in de samenleving waren de kinderen. Voor die groep werkten de kerken samen met het IKB, het Interkerkelijk Bureau. Dit kwam de heer J. op ’t Einde in de winter van 1944/1945 ter ore. Zijn hart ging uit naar de hongerende schooljeugd. Hij was gepensioneerd hoofdambtenaar van de Nederlandse spoorwegen en bestuurslid van het Nederlandse Rode Kruis. Samen met Stef Willard, directeur van de tapijtweverij aan de Corn. Bakkerlaan en de heer J.A.J. Arnold, van manufacturenmagazijn ‘De Zon’ aan de Brink en nog een aantal Laarders, organiseerden zij het ‘Ikongo’, dat dagelijks aan de Larense schooljeugd een warme maaltijd verstrekte. De kinderen moesten dan, voorzien van een lepel, naar café ‘t’ Bonte Paard’ komen waar zij gezamenlijk een maaltijd kregen. Ook op andere locaties, zoals b.v. Hotel Hamdorff, kwamen de kinderen eten. De maaltijden werden o.a. bij de fa. Konijn aan de Van Nispenstraat klaargemaakt. Veel ‘kinderen’ van toen zullen zich deze maaltijden nog heel goed herinneren.
Bep (G.L.) De Boer
Bronnen: Laarder Courant De Bel; Hist.kring Albertus Perk; Mw. M.v.d.Schaal.