Effe tussedeur: de meule

Nou ik vong ’t mar ’n môôie kiek in de krangt. Hij sting d’r gaef op. Hij et’r al us meer in estaen, mar zo môôi as nou nog nôôt. O wacht effe, jullie wete niet waor ‘k ’t over et hè, nou, over de meule natuurlijk, wat doch je aorst.

Dit artikel is afkomstig uit Kwartaalbericht 125 [2013-3]. Leden van de Historische Kring Laren ontvangen het kleurrijke glossy magazine 4 keer per jaar. U kunt hier lid worden. Losse nummers zijn à € 4 per stuk in de Lindenhoeve te koop, zolang de voorraad strekt.

Marre… wat ze d’r allemaol mee an wulle, ik weet ’t niet, mar dat lijkt me ’n heul gemul. As ik ’t gôôd eleze et wulle z’um wel ik weet niet oveul meter de hôôgte indôôn. Nog effe en dan komt ie boven de kerk euyt. Ze zegge as tie hôger staot dan kan die ôk weer draeie, dan vangt ie veul meer weind. Nou dat gelôôf ik ôk wel want vroger stinge daer gin bôme of veul huize omheen en draeide die al, al sting d’r haost gin weind. Mar dat ie nou zo’n àànde de lucht in mot dat vein ik mar raor. Jao ik wet weel d’r binne d’r nog wel dee veul hoger staen, mar dat zinnen heul aore meules, ongze staet laeg en zo et ie al ze leven estaen. Mar dat ‘r wat an edaen mot wurde staet as ’n pael bove waoter want zo is ’t ôk niks ward. Mar as ‘k zo in gedachte de meule zie draeie, dan denk ik ôk an al die zakke roggemeel, dee daer euytekeume binne en an al die roggebrôôie dee daer van ’n ebukke binne. Heul vroger wurde ze ebukke bij Teus van Bart de bakker, mar in mijn tijd bij de coperaosie ôk an de Meuleweg en dat is mar ’n klààn tuutje wijer as de meule. Thuis wurde ze op-emaokt en dan op ’n plank met de kruiwaoge of op de transposrtfiets, je weet wel zo’n deurtrapper, of gewôôn onger je arm naer de coperasie ebrocht. Om nou al die brôôie euyt mekaor te houwe, drukte ze d’r vinger de veurletters van d’r naom in. Laet ik nou us ’n naom neume, beveurbeeld Teus van den Brink, dan sting d’r op T vd B, en as ter dan meer warre met dezelfde naom, dan beveurbeeld T vd B cz wat beteked Crelis zôôn, of met één of meer punte d’r naest. Vlak naest de ove dee met takkebosse estookt wurde, hung ’n lijsie met alle naome en tekes d’r op. Nou wist de man dee ze ebukke ad zo ôk wel van wee ze warre, want d’r warre grote, klààne, dikke, neum mar op, jao in alle soorte en maete. Minse met ’n grôôt huishouwe hadde soms wel twaoluf pongders. De aore dag kwamme ze de brôôie weer haole, en as ter dan met schofte één op tafel sting, nam moeder um in d’r angde, maokte d’r met ’t mes ’n kruisie overheen, houwde um dan met d’r linkerarm veur d’r borst en snee d’r veur allemaol ’n stuk of, en dan was ’t met recht, geef ongs hede ongs dagelijks brôôd. Nou wurde d’r ôk veul boket (boekweit) ebouwd en dat wurde ôk in de meule emaold en mennige keer veur ze te bedde ginge nam ze nog ’n bord boketpap. Waor je met zo’n meule toch niet op komme kan.                                          door Bart Krijnen.

In de jaren tachtig waren de in Larens dialect geschreven stukjes van Bart Krijnen ? in de toenmalige Larense uitgave ‘De Laerbode’ uitermate populair. Aan inhoud hebben ze niets verloren zodat wij ze met veel plezier nogmaals plaatsen. 28 van deze verhalen zijn nu ingesproken door Nic Vos en op CD verschenen; à € 15 bij de HKL.