Cornelia Gerardina Boellaard

Cornelia Gerardina (Corry) Boellaard, een naam die we niet vaak horen en ook niet tegenkomen in de straatnamen van Laren. En toch woonde en werkte deze vrouw als kunstenares in ons dorp. Ze werd geboren te Nijmegen op 6 februari 1869. Ze was de dochter van een destijds bekende kolonel van de Amsterdamse Schutterij die later generaal werd, nl. Jan Willem Boellaard. Hij leefde van 1830-1923 en was getrouwd met Eliza Eleonora Vogel.

Dit artikel is afkomstig uit Kwartaalbericht 93 [2005-3]. Leden van de Historische Kring Laren ontvangen het kleurrijke glossy magazine 4 keer per jaar. U kunt hier lid worden. Losse nummers zijn à € 4 per stuk in de Lindenhoeve te koop, zolang de voorraad strekt.

Bep de Boer  

Reeds vroeg toonde mevrouw Boellaard aanleg te hebben voor de schilderkunst. Van grote invloed op haar werk was haar huwelijk met de kunstschilder P.P. (PauI) Rink, geboren te Veghel op 25 december 1861. Ze schilderde veel portretten en stillevens. Rink overleed te Edam op 2 september 1903.  Na het overlijden van Rink trouwde ze te Amsterdam in 1907 met prof. dr. Hector Treub. Ze woonde en werkte o.a. in Den Haag, Amsterdam, Parijs, Hattem, Edam en Laren (1916-1924)

Toen ze in Laren woonde was ze bij de Larense kunstschilder Evert Pieters in de leer. Zij woonde aan de Hein Duvel, welk huis daar ben ik helaas niet achter kunnen komen. Haar verdere leven bleef ze bevriend met de familie Pieters. Ook was ze lid van de Vereniging van Beeldende Kunstenaars Laren-Blaricum en exposeerde ze geregeld in Hotel Hamdorff. Haar man, hoogleraar aan de Universiteit van Amsterdam, overleed op 7 april 1920. Hij werd begraven op de Algemene Begraafplaats te Laren.

Hij was de grondlegger van de moderne verloskunde. Naar hem werd in Laren de “Hector Treublaan” genoemd. In 1931 heeft mevrouw Boellaard een album samengesteld over het werk van de Larense kunstschilders. Dat album heeft ze, samen met Evert Pieters en mevrouw Chr. van der Willigen aangeboden aan de koningin-moeder, koningin Emma. Het laatste jaar van haar leven was zij aan haar ziekbed gekluisterd. Ze overleed op 29 november 1934. Bij de begrafenis op de Algemene Begraafplaats in Laren, waar haar stoffelijk overschot werd bijgezet in het graf bij haar man, was veel belangstelling vooral uit de wereld van de kunst. Aan de groeve werd o.a. gesproken door David Schulman en de zoon van Evert Pieters, Jules Pieters. Jules Pieters herdacht de overledene als een goede vriendin van de familie Pieters en als een schitterende verschijning naast haar echtgenoot, wijlen prof. dr. Treub. Wanneer zij ergens verscheen, zette zij aan de bijeenkomst grote luister bij door haar imponerende en innemende persoonlijkheid”. Na de bijzetting verliet het gezelschap stilzwijgend de dodenakker.

Bronnen

• Laarder Courant De Bel van 4 december 1934.
• Pieter A. Scheen Lexicon, Nederlandse Beeldende Kunst 1750-1950.
• Streekarchief voor het Gooi en de Vechtstreek, Hilversum.
• Iconografisch bureau – Den Haag Rijksbureau voor Kunsthistorische Documentatie (RKD) Den Haag.
• Met dank aan mevrouw J.F. Schoonderbeek – Meerman voor haar tips en informatie.