Laren toen… de Smeekweg (buurtschap zevenend)

Een reclamekaart van ‘van Houten’s cacao’ uit 1912. Als opname werd gekozen voor een afbeelding uit het unieke dorp Laren. U ziet hier een doorkijkje aan de Smeekweg.

Dit artikel is afkomstig uit Kwartaalbericht 108 [2009-2]. Leden van de Historische Kring Laren ontvangen het kleurrijke glossy magazine 4 keer per jaar. U kunt hier lid worden. Losse nummers zijn à € 4 per stuk in de Lindenhoeve te koop, zolang de voorraad strekt.

Foto en tekst: Ernst H.J. Wortel

Komende vanuit het dorp staat aan het begin van de Smeekweg links een wit huisje. Zoals de foto laat zien was dit huisje in 1912 nog niet wit gepleisterd. Het huisje werd in die tijd bewoond door Piet Kaarsgaren, ook wel ‘witte Piet’ genaamd. In het midden ziet U de boerderij van Mijnhout.
De huizen waren in het begin van de vorige eeuw allen met riet gedekt. Niet omdat dit zo rustiek was, maar omdat dit in die tijd de goedkoopste dakbedekking was.
Ook had het zowel in de zomer als in de winter een isolerende werking. Ook heden worden weer veel daken met riet gedekt. Het heeft echter vandaag de dag geen enkele isolerende werking, maar het staat zo aardig. Rietgedekte daken brengen ons weer terug naar de vorige eeuw en kunnen de woorden van Toon de Jong werkelijkheid worden. In 1942 schreef hij in zijn ‘Herinneringen uit het Laren van ruim een halve eeuw geleden’. Schrijvend over de Brink memoreert hij: ‘ Daaromheen de lage boerderijen, die met hun bemoste rieten daken, een karakteristiek beeld vormden van het oude Saksische dorp’. En hij eindigde met de woorden: Zo is het mijn hele leven verder gegaan. ‘Na jaren van afwezigheid, steeds maar weer op Laren aan’.