Het busstation en de conducteur

Je hoeft niet eens zo heel oud te zijn om je te herinneren waar het Larense busstation was. Het huidige parkeerterrein aan de Stationsweg heeft al heel wat meegemaakt. Eerst reed de Gooische Stoomtram door Laren die hier zijn tramstation had met een prachtig stationsgebouw. Na de tram namen de bussen het terrein in beslag. Hier reden bv de bussen van de N.B.M. (Nederlandse Buurtvervoer Maatschappij) met de buslijnen 37 en 38. Later kwamen de buslijnen 137 en 138 van Centraal Nederland. En bij de bushalte had de taxiondernemer van de LATAX een vaste standplaats.

Dit artikel is afkomstig uit Kwartaalbericht 139 [2017-1]. Leden van de Historische Kring Laren ontvangen het kleurrijke glossy magazine 4 keer per jaar. U kunt hier lid worden. Losse nummers zijn à € 4 per stuk in de Lindenhoeve te koop, zolang de voorraad strekt.

Bep (G.L.) De Boer

In 1953 werd op het terrein van het busstation, tegenover het toenmalige hotel “De Hertenkamp”, (nu Chinees restaurant “Golden River”) een gebouwtje geplaatst. Daarin bevond zich een dienstruimte voor buschauffeurs en conducteurs, een gedeelte was ingericht als wachtkamer en er was een hoekje overgebleven dat als inlichtingenkantoortje dienst deed voor de VVV.
Een jaar later, in 1954 werd het prachtige stationsgebouw afgebroken. Het sleutelkastje dat bij de stationschef in zijn kantoor hing, is nu eigendom van de Historische Kring Laren en hangt op ‘de deel’ van de “Lindenhoeve”.

Het busstation heeft nog lange tijd dienst gedaan. Wel hadden de buschauffeurs erg veel last van de daar geparkeerde personenauto’s. Later kregen de bussen een andere route door het dorp, en nu rijden er bussen lijn 108 en 109 van Connexxion door Laren. Met de NBM kon men ook toeristische dagtrips maken. Zo was er ook de zaterdagse trip naar Brussel. Je moest dan kaartjes kopen bij Sigarenmagazijn fa. Honig aan de Brink nr. 6. Je stapte ‘s morgens om vijf voor negen in Laren op bij het busstation en kwam ‘s avonds rond 23.30 uur weer in Laren aan. De heenreis ging dan via ‘s Hertogenbosch, Tilburg, Poppel, Turnhout en Mechelen, met een koffiestop in Poppel. De terugreis ging via Antwerpen, Wernhout, Breda en Gorinchem. Het was een hele dag, maar dan had je ook wat.

In 1982 had de Larense kunstenaar Marc van Baars een fraai model gemaakt van de Gooische Stoomtram. De Historische Kring Laren had graag gezien dat het op de plaats van het busterrein geplaatst zou worden. Het is helaas nooit gebeurd.
De Historische Kring Laren schreef in 1984 een wedstrijd uit voor het ontwerpen van een kunstwerk met een herinnering aan de Gooische Stoomtram. Er kwamen veel inzendingen binnen, maar de heer J.C. Steenbeek uit Coevorden was winnaar met zijn inzending van het beeld “De conducteur”. Het beeld werd geplaatst op een sokkel uit 1931 toen de Gooische Tram 50 jaar bestond. Die sokkel stond aan de zijkant van het terrein, vroeger stond daar een lichtzuil op bij het stationsgebouw achter de tramrails.
Het beeld werd op 24 augustus 1985 onthuld op de plaats waar het stationsgebouw had gestaan. Er stond een groepje coniferen en daar in het midden stond “De conducteur”.
In 1989 kocht de gemeente Laren het busstation van de NBM voor f. 38.125,-. Er werden meteen al allerlei plannen gemaakt want wat moet je met zo’n groot terrein beginnen? Er kwam een plan om er in ieder geval een politiebureau op te laten bouwen. Daar kwam een stroom bezwaren tegen en het plan ging het gelukkig niet door. Daarna is men aan de gang gegaan en werd het terrein een parkeergelegenheid.

Midden op het terrein stond echter nog een bosje met een beeldje in het midden, “De conducteur”. Dat beeld stond in de weg en moest verplaatst worden. Dat gebeurde op 8 september 1992. Met een grote hijskraan werd het beeld opgetild en naar zijn nieuwe huidige plek gebracht, het grasveld tegenover de Rabobank. Een paar dagen later, op 12 september, werd het beeldje nogmaals onthuld door de heren Bep Vos en Willem Lamphen, beiden lid van de Historische Kring Laren.
Daarna kon de gemeente zijn gang gaan en werd er van het hele terrein, zoals we dat nu kennen, een parkeerterrein gemaakt. En nog steeds zie ik daar mensen die net hun auto hebben geparkeerd, rondkijken en zoeken naar een parkeerautomaat die er niet is.