Het beruchte kruispunt Rijksweg Hilversumse weg

Het autotoerisme stond begin vorige eeuw geleden nog in de kinderschoenen. De auto werd in die dagen nog als een luxe beschouwd. In Engeland wordt 1896 als het geboortejaar van de “automobiel” gerekend. Het woord is een samentrekking van het Griekse auto’s – dat zelf – en het Latijnse mobile – dat bewegen – betekent.

Dit artikel is afkomstig uit Kwartaalbericht 113 [2010-3]. Leden van de Historische Kring Laren ontvangen het kleurrijke glossy magazine 4 keer per jaar. U kunt hier lid worden. Losse nummers zijn à € 4 per stuk in de Lindenhoeve te koop, zolang de voorraad strekt.

In de tweede helft van de 19e eeuw werd op initiatief van de A.N.W.B. in 1898 de ‘liga Internationale des Associations Touristique ‘gesticht. Toen de auto meer stabieler werd kwamen van lieverlee de autobussen op de proppen. Nog veel belemmerende bepalingen hielden de auto tegen tot in 1905 de motor en rijwielwet tot stand kwam. Vanaf die tijd trad er meer soepelheid voor het automobilisme in. Ook service mogelijkheden, benzinestations e.a. gaven de auto gelegenheid zich beter te ontplooien. Vóór Wereldoorlog 1 waren er bij de grens overgangen remmende bepalingen. Slechts alleen voor het toerisme werd de mogelijkheid geboden en werden grens overgangen toegestaan. Autobussen waren nog van zeer dubieuze makelij. 

Zo was het ook gesteld met de Duitse autobus, die tegen de dertiger jaren een trip maakte naar Nederland. Op het onderstel was een houten carrosserie gebouwd. Met een bus met zo’n 35 kinderen werd een tocht naar ons land gemaakt. De bus was zoveel mogelijk volgestouwd, geen plekje onbezet gelaten. Zo toerde men door het Hollandse landschap met een uitgelaten kinderschaar, opgevrolijkt door een heerlijk stralend zonnetje. In Amsterdam aangekomen werden de kinderen onthaald op allerlei lekkers. Opgetogen en voldaan werd de reis voortgezet en ging het groepje weer op ‘der Heimat’ aan. Aangekomen op het kruispunt Hilversumseweg, onder Laren – de voor een buitenstaander niet bekend zijnde gevaarlijke plek, eveneens niet bedacht op een mogelijk naderende tram – reed de chauffeur het tramspoor op, juist op het tijdstip dat de tram de rijksweg Amsterdam-Amersfoort passeerde. Een aanrijding was niet meer te voorkomen. De autobus werd door de rechter zijflank van het voorbalkon van de tram gegrepen en opzij gesmeten. De houten zijwand werd geheel versplinterd en de kinderen werden op de weg geslingerd. Vreselijk gekerm was te horen. Van het tramrijtuig was het gehele voorbalkon ontzet. 

De zoon van de heer van Amersfoort, komende van Hilversum, zag de tramconducteur vol bloed uit de cabine stappen en was zo ontdaan bij het zien van de ongelukkige kinderen, dat hij zich naar huis spoedde en zijn vader het gebeurde vertelde. Vader van Amersfoort vertrok direct met de ambulance naar de plaats van het ongeval. De kinderen lagen over de weg verspreid. De straat zelf lag bezaaid met chocolade. Sommige kinderen hadden de chocolade nog onder hun kleding, het was daar opgeborgen uit voorzorg, voor een eventuele grenscontrole. Dr. Holtmann was inmiddels gearriveerd om de gewonden te verzorgen. Het ongeval had plaatsgevonden in september 1932 omstreeks 11.00 uur in de morgen. Er waren drie doden te betreuren. De gewonden werden naar het St. Jansziekenhuis vervoerd. Als een lopend vuurtje verspreidde het gerucht inzake het ongeval zich in de omgeving, waardoor binnen korte tijd veel publiek aanwezig was. De politie zorgde voor de afzetting, zodat hulp doelmatig en snel verleend kon worden. De chauffeur van de bus zelf was er met schrik vanaf gekomen. De motor was intact gebleven, zodat de bestuurder later, met zijn zwaar gehavende wagen, op eigen kracht naar Duitsland kon terug rijden. De 3 overleden kinderen werden eveneens naar hun land vervoerd en daar begraven, terwijl ook de gewonden kinderen na hun herstel weer bij hun angstige ouders terugkeerden. 

Jarenlang waren ongelukken op dit kruispunt aan de orde van de dag. In Laren was het beruchte zo bekend dat ’s zondags mensen aan bermtoerisme gingen doen, in afwachting of er wat gebeuren zou!

In 1953 is er een verbetering van de kruising gekomen door de bouw van een viaduct met verkeerslichten. Maar vele oude Laarders kunnen zich de ongelukken die daar gebeurden nog goed voor de geest halen.

Bron: De Drost en overlevering.