Elbertus Bon – de olieman

Elbertus Bon – de olieman

Elbertus (Elbert) Bon werd geboren te Laren op 26 april 1887 en overleed te Laren op 26 januari 1960. Hij was een zoon van Klaas Bon en Jannetje Duurland. Elbert was getrouwd met Maria (Mietje) van der Veen. Geboren te Blaricum 8 juni 1920.

Dit artikel is afkomstig uit Kwartaalbericht 125 [2013-3]. Leden van de Historische Kring Laren ontvangen het kleurrijke glossy magazine 4 keer per jaar. U kunt hier lid worden. Losse nummers zijn à € 4 per stuk in de Lindenhoeve te koop, zolang de voorraad strekt.

Bep (G.L.) De Boer

Zij woonden aan de Korte Pijlsteeg nr. 11*, het ouderlijk huis van Elbert. Buurman, Willem Bitter van de Korte Pijlsteeg 3, had al 10 jaar met petroleum gevent maar wilde er mee stoppen. Elbert nam in 1935 zijn zaakje Shell-producten over. Hij vond het de eerste dag wel vreemd, maar daar stond tegenover dat hij min of meer vrij man was en niet naar een baas toe hoefde. Zijn werk liep de eerste jaren vrij rustig. Maar toen brak in 1940 de Tweede Wereldoorlog uit. Eerst ging de olie op de bon en later raakte het geheel op. Het laatste beetje petroleum heeft hij geruild tegen levensmiddelen en toen moest hij maar een ander beroep gaan uitoefenen. Tenslotte moest de schoorsteen blijven roken. Kort na de oorlog kon hij zijn oude beroep weer oppakken en ging hij weer olie verkopen. Van alle kanten kwamen de mensen toen het halve litertje halen alsof het vocht uit Schiedam was. Oude oliestelletjes kwamen weer voor de dag en veel huisvrouwen kookten liever op petroleum dan op gas. In de strenge winter van 1946/1947 moest hij de olie per slee vervoeren. Hij kreeg het steeds drukker en kreeg ook een tank, zodat het werken met vaten kwam te vervallen. Ook in de strenge winter van 1955/1956 bleven de omzetten stijgen en werkte hij hard om al zijn klanten te kunnen bedienen. Niet één klant heeft hij ooit laten wachten. Tijdens de Suez-crisis in 1956 (de 2e Arabisch-Israélische oorlog) werd de olie weer in mandflessen, biscuitblikken of flessen gehamsterd, zolang er maar olie in kon. Vele jaren was hij bestuurslid van de Erfgooiersvereniging “Macht door Recht”. In 1957 werd zijn 70e verjaardag feestelijk gevierd, maar van stoppen met werken wilde hij niet weten tot hij op 26 januari 1960 op 72 jarige leeftijd overleed en werd begraven op het St. Janskerkhof te Laren.

* Korte Pijlsteeg is nu De Pijl.

Een aantal reacties op dit bericht…

Bronnen: Historische Kring Laren; Larense voorouders; adresboeken 1938 + 1950, Laarder Courant De Bel; Shell Nederland; N.H. Bon.