Effe tussedeur

Effe tussedeur

Veur ’n paor weke verom sting ‘k ’saoves in de neng naer de akkers te kijke of de rog al in de aer stong, want ’t was twaoluf Maai de eerste dag van de ijshaalige en dan mot dat volleges de overlevering zo weze. Jao en as je me niet gelove wul, dan kijk je mar in de Enkuizer allemenak daer staet ’t ok in en dee kan ’t wete. D’r staet ok in wat we van de zomer veur weer krijge, of ’t koud wurdt of ’n hete zomer.

Dit artikel is afkomstig uit Kwartaalbericht 136 [2016-2]. Leden van de Historische Kring Laren ontvangen het kleurrijke glossy magazine 4 keer per jaar. U kunt hier lid worden. Losse nummers zijn à € 4 per stuk in de Lindenhoeve te koop, zolang de voorraad strekt.

Nou dat lijkt me nog ’n eule kunst. Over kunst espreuke ze konne ‘r in Laore ok wat van, veural as ’t op veurspelle ankwam. As grootje d’r teje zeer deje krege we rege, en dat was ’t zellufde as groofvaoder z’n angde glad warre. Was de puus ze aage an ’t wasse, dan kwam ‘r nog volluk en as tie dan ok nog over ze kop streek kwam d’r een met ’n hoed of pet op. Nou neum dat mar us gin kunst. Of t’r nog meer was, o je jao hoor, ik ad ’t daernet over de neng, en as je teugeswoordig gaet kijke ploge ze de akker om met ’n trekker veur de ploog, mar vroger deje ze dat met ’n slofploog met ’n paerd ‘r veur en as ze dan klaer warre dan zag je allemaol mooie rechte voortjes en dat was ’n eule kunst. Nou we ’t toch over boere emme, wat doch je van ongze aage Laorese boereschilder Jan van Teun van Klaos Smit. Eerst woonde ie in de ouwe boerehofstee en laoter in ’t witte uisie d’r affer. Nou dat was me effe ’n kunstschilder, alle grootjes, groofvaoders, Meutjes en oompies et ie euyt-eschilderd en percies zo as ze warre. Ik bin wel us bij um in huis eweest, net ’n museum. De Keuningin dee ie van ’n briefie van ’n gulde of-eschilderd ad hung mooi naest Bram Bijl en de Paus, us effe kijke wee ’t was, o jao Pius de twaolufde hung naest eh… Creliao van Naoi en Geurt (Creliao Wortel), nou dat mocht ok wel want dee ad ’n breur, Paoter Wortel, die in e Missie esturreve is, naedat ie ’n eul aalangd bekeerd ad, dat sting tenminste in de Kaothelieke Ullestraosie. Mar om op Jan Smit verom te komme, veur de Nachtwacht van Rembrandt oofde je niet naer Amsterdam want in de boerehofstee hung ie levesgroot an de muur en an de aore kangt hung ’n schulderij waor ’n oud minsie ’n Ongze Vaoder zat te leze veur ze ging ete en twijst dat ze zat te leze prebeerde de kat of tie met ze poot wat van de taofel graeie kon. En ’t was zo echt eschilderd dat je haost rope zou, vurt kat. Zo en hier wul ‘k ’t veur van de zomer bij laete en of de Enkhuizer allemenak ’t nou good of niet good et, veul mooi weer van de zomer en we ziene mekaor weer in Augustus, ajuus.

Op 30 april 1897 werd er door vader en zoon Calis geploegd op de akkers tussen Naarderstraat en Paviljoensweg, tegenover het Rozenlaantje. Op de achtergrond de (model)boerderij naast het paviljoen.
Boven: Kees Calis (Dove Kees); onder zijn vader Krijn Calis. Foto’s uit het archief van Gerard Koekkoek.

In de jaren 80 waren de in Larens dialect geschreven stukjes van Bart Krijnen in de ‘Laerbode’ uitermate populair. Aan inhoud hebben ze niets verloren zodat wij ze met veel plezier nogmaals plaatsen.