Een nieuwe plek voor ‘het Laren van weleer’
Verbijsterd zag de Larense oud-tekenleraar Hans van Deuren toe hoe afgelopen maand het ijzeren kunstwerk van Jacques de Wit (1898-1983 zie kader), dat het Larense dorpsleven van weleer voorstelt, op de zijmuur van Albert Heijn aan de Sint Janstraat werd gesloopt en aan stukken gezaagd.
Dit artikel is afkomstig uit Kwartaalbericht 145 [2018-3]. Leden van de Historische Kring Laren ontvangen het kleurrijke glossy magazine 4 keer per jaar. U kunt hier lid worden. Losse nummers zijn à € 4 per stuk in de Lindenhoeve te koop, zolang de voorraad strekt.
Leo Janssen
De 15 meter lange muurdecoratie, is naar een tekening van de Hilversumse kunstenaar gemaakt door de markante Laarder Cees Snoeij (1922-2012), oprichter van het befaamde decor- en constructiebedrijf Snoeij en Snoeij. Daarnaast een zeer populair klusjesdeskundige bij VARA TV en RTL’s ‘5 uurshow/Koffietijd!’ In ons dorp was Cees een befaamd ‘redder in de nood’ en ‘duizendpoot’, werkzaam voor Singer en vele verenigingen.
Hans van Deuren sprak de heren van het sloopbedrijf aan, waarom het kunstwerk dat jammer genoeg niet op de lijst van buitenkunstwerken van de gemeente Laren voorkomt, hoewel de schoonheidscommissie destijds aanbevolen had het vooral een plek te geven in het dorp. Daar kwam geen antwoord op. Van Deuren vroeg daarop of hij het kunstwerk mocht kopen. Dat is hem uiteindelijk voor 200 euro gelukt en nu is het kunstwerk, dat er sinds 1970 heeft gehangen, opgeslagen in de tuin bij Van Deuren.
Ook de zoon van Cees Snoeij, Kees jr. is verbijsterd dat het werk, waar zijn vader zo trots op was, zo robuust en onaangekondigd is weggehaald en bijna als oud-ijzer was verkocht. “Met een snijbrander heeft mijn vader het gemaakt. Het moest bewust zo grof zijn. Hij vond het prachtig. Ik was er als kleine jongen bij toen het opgehangen werd.”
Hans van Deuren heeft inmiddels veel reacties gekregen op het redden van het kunstwerk. En allemaal positief. Een mooie plek weet Hans er wel voor: de buitenmuur van het Singer. ,”Aan die lange wand langs de Naarderstraat. Daar hebben ze nu drie boompjes gezet om het een beetje op te fleuren, maar mooier zou het zijn dit kunstwerk daar te plaatsen. Als een trait-d’union, een zwarte verbindingsstreep tussen het oude Laren en het nieuwe Singer. Ik heb het opgemeten, het past er prima. Veel van de voorstellingen die erin zijn verwerkt – de herders, de klederdracht, de kunstschilders – zijn terug te vinden in het museum, maar ook omdat Cees Snoeij er jarenlang aan verbonden was.” Singer heeft er voorlopig geen oren naar. Woordvoerster Esther Driessen: “Het past niet in ons presentatie- en verzamelbeleid.” Van Deuren reageert laconiek in de Gooi- en Eemlander: “Ze zijn nog niet helemaal van me af.” Larens Behoud-wethouder en loco-burgemeester Peter Calis lacht in hetzelfde artikel: “Ze hebben bij het Singer meer blinde buitenmuren hoor. Tot nu toe is het voor de gemeente een heel leuk privé-initiatief.” Hans van Deuren zit dan ook binnenkort aan tafel met de nieuwe wethouder van Cultuur, Karin van Hunnik.
Persoonlijke reactie Leo Janssen, oud–wethouder Cultuur
“Het is natuurlijk onbeschaamd dat het werk zomaar is weggehaald en vernield. Een typisch voorbeeld van cultuur-barbarisme en geen gevoel hebben waar dit dorp voor staat en hoe het door Larense families is opgebouwd. Daar gaat dit kunstwerk over. Ik ben blij dat de Historische Kring zich er ook voor inzet om het kunstwerk te behouden. Ik hoop dat de Larense kunstenaars zich ook uit willen spreken en dat Singer op haar woorden terugkomt om het alsnog een plaats te geven. Singer wordt zelfs in het ijzeren tableau verbeeld!”
