Langs het tuinpad van mijn vader en moeder

Langs het tuinpad van mijn vader en moeder

Nieuwe HKL-vrijwilliger: William van Zomeren

Ik kom uit het gezin van Jan van Zomeren en Thea Snelders en ben van 1959, met mijn 65 jaar behoor ik nu dus ook tot de (nieuwe) doelgroep van de Historische Kring Laren. Ik heb nog twee zussen: Myriam – die jaren geleden met haar gezin naar Zuid-Devon in Engeland is vertrokken, en mijn jongere zus Sunniva die tegenwoordig in Lochem, Gelderland woont.

Dit artikel is afkomstig uit Kwartaalbericht 169 [2024-3]. Leden van de Historische Kring Laren ontvangen het kleurrijke glossy magazine 4 keer per jaar. U kunt hier lid worden. Losse nummers zijn à € 9,50 per stuk in de Lindenhoeve en bij Bruna en de Larense boekhandel te koop, zolang de voorraad strekt.

Wij woonden op de Inslag en ik zat op de Tarcisiusschool, waar ik lopend met buurtgenootjes naar toe ging. Ik heb nog veel herinneringen aan een fijne jeugd. Het was allemaal onbekommerd. Veel buitenspelen met vriendjes uit de buurt, voetballen op straat – dat kon toen nog. We speelden in de weilanden aan de Gooiergracht, hier maakten we iglo’s van de sneeuw die toen nog regelmatig viel. Ik voetbalde bij LFC – waar ik mij de geweldige uitwisseling met voetbalclub Stoholm uit Denemarken nog goed kan herinneren. Na de lagere school deed ik de LEAO en daarna de MAVO. Mijn moeder was coupeuse en maakte voor mij een broek met wijde pijpen – ik was de eerste met dit nieuwe modeverschijnsel – dus dat gaf daar veel bekijks. 

Na de middelbare school KVV-militair bij de Lichte Luchtdoelartillerie in Ede, hierna ben ik bij de Nederlandse Spoorwegen terecht gekomen. Ik begon als kaartjesverkoper op station Naarden-Bussum en ik kreeg op een gegeven moment de keuze of ik in de buiten- of binnendienst wilde werken. Het werd voor mij buitendienst (Verkeersleiding) en ik heb mij in de jaren ontwikkeld tot Treindienstleider. 

Het veilig laten rijden van treinen ging toen nog op een tableau met relaisbeveiliging. Ook bij de NS was de computer in opkomst. Hierdoor konden meerdere Posten-T worden samengevoegd: Naarden-Bussum, Hilversum en Baarn gingen naar de nieuwe Post-T in Amersfoort. In Post-AMF was het geweldig om het treinverkeer te regelen: het is een groot emplacement met veel reizigerstreinbewegingen en goederenvervoer. Toen Post-AMF moest worden samengevoegd met Post-Utrecht ging dat niet van een leien dakje. Inmiddels is een groot deel van dit werk ondergebracht bij ProRail Verkeersleiding.

Met mijn partner Jacqueline Roerdink vormen wij het ‘Spoorstelletje’. Zij werkte bij het loket Hilversum en we kwamen elkaar regelmatig tegen, ik ben nu al jaren samen met deze leuke vrouw. Zij heeft ook verschillende functies vervuld bij ProRail Verkeersleiding, is ook treindienstleider geweest en is nu werkzaam als Medewerker WerkPlekBeveiliging. 

Wij wonen in Laren aan de Smeekweg. Samen hebben wij onze 22-jarige dochter Benthe. Na haar studie Creative Business Communication aan de HVA werkt zij nu als contentmedewerker. Zij wil graag op zichzelf gaan wonen, maar door de gekte op de woningmarkt is dat nog niet gelukt en woont ze nog bij ons 😉. Vorig jaar zomer, na 44 jaar werken in onregelmatige dienst (valt onder zwaar beroep) ben ik vervroegd met pensioen gegaan.

Mijn vader Jan was zoon van Willem van Zomeren. Zijn vader Jan van Zomeren werkte in Laren op de Gooische Tram als machinist en had later een fietsenwinkel, waar hij ook kachels en naaimachines verkocht. Mijn moeder is Thea, oudste (1935) dochter van Albert Snelders en Alida Arpink – de dochter van ‘stomme’ Tijmetje de Groot, dochter van Evert ‘Duizendpoot’ de Groot. Mijn moeder wordt verzorgd in de Eemhof in Eemnes.

Ik heb veel interesse in geschiedenis en natuurlijk ook de Larense historie. Bij de HKL heb ik verschillende klussen aangepakt, zoals het onderhoud aan de tuin. Maar inmiddels ben ik ook werkzaam in het archief. Dat is prachtig om te doen: we hebben zoveel mooi materiaal en we hebben grote plannen om dat meer te gaan ontsluiten – zodat iedereen op een makkelijker manier in onze schatkist kan duiken.

Er zitten veel verhalen in mijn hoofd en omdat ik een goed geheugen heb (zegt men), hoop ik daar mooie verhalen van te maken. Over de stoomtram, en over de familie van vaders en moeders kant. Eric Snelders is mijn neef, hij heeft mij bij de HKL geïntroduceerd en als hij straks ook gepensioneerd is gaan we samen mooie verhalen maken. Ik heb er vreselijk veel zin in!