Jeugdherinneringen van Eddy Backer
De heer Eddy Bakker stuurde ons een brief van bijna een meter lengte met herinneringen uit zijn jeugd. Bep De Boer maakte er onderstaand verhaal van.
Eddy Backer woont al jaren in Zuid Afrika en denkt nog vaak terug aan zijn tienertijd in Laren. Onbezorgd, zoals hij schreef, doch arm en daardoor misschien zorgeloos en weinig te verliezen. Het betreft dan voornamelijk de jaren 1933 – 1937.
Eddy Backer (bewerkt door Bep de Boer)
Dit artikel is afkomstig uit Kwartaalbericht 90 [2004-4]. Leden van de Historische Kring Laren ontvangen het kleurrijke glossy magazine 4 keer per jaar. U kunt hier lid worden. Losse nummers zijn à € 4 per stuk in de Lindenhoeve te koop, zolang de voorraad strekt.
Zo denkt hij b.v. aan de Laarder kermis, hoe hij met zijn vriend Otto en zijn vriendin, waar hij thans ruim 60 jaar mee is getrouwd, onder het zeil van de stoomcarrousel van Jeanvier door kropen en op de treeplank van de molen meedraaiden. Ze genoten van al het klatergoud, de mooie en vele verlichting, de draaiorgel muziek en de gezellige drukte. Het was een zalige droom tot ze wreed door een mannetje met een mand serpentines ervan af werden gehaald.
En dan hadden we ook het voorrecht praktisch alle beroemde muziekartiesten live te zien zoals Franse chansonnières, Louis Armstrong en vele anderen. We gingen dan gebukt voor de kassa van “Hamdorff’s Zomertuin” langs en konden zo gratis genieten. Ook de Koninginnedag op 31 augustus niet te vergeten. Hossend en joelend gingen we van kroeg tot kroeg door de Larense straten. Het beste wat ze zich konden veroorloven was een glaasje donker bier en dat kostte wel 15 cent.
Het cabaret in de “Boerenhofstede” was ook één van hun “ankerplaatsen” zoals hij dat noemt.
Toen muziek nog “echt” was, schrijft hij, woonde er in de tuin van “Rozenlust” op de hoek Melkweg – Eemnesserweg in een omgebouwd prieel een jonge man met toestemming van de dames in het grote huis. Jammer genoeg is hij de namen van de dames vergeten.
Tussen deze jongeman en de Larense jeugd was een soort ruilhandel ontstaan in grammofoonplaten, zoals met Jack Hilton en grote orkesten. Ze brachten vele uurtjes door in het knusse prieel bij een potkacheltje, genietend van de mooie muziek en een Woodbein sigaretje.
Op Crailoo, op de kruising Prins Hendriklaan – Crailoseweg nabij de oude Rijksweg, stond een prachtig Zwitsers houten chalet omgeven met een prachtige tuin. Er was daar een nachtclub met restaurant dat druk werd bezocht tot diep in de nacht. Vele auto’s stonden rond het terrein. Otto en ik, nieuwsgierig als altijd moesten dit ook eens van dichtbij bekijken. We zijn tijdens de drukte naar binnen geslopen. Er was gedempte verlichting, deftige heren met buikjes en kalende hoofden, hangend en zittend met jonge dames.
Enige tijd later wilden we nog eens gaan kijken. We stopten onze fietsen in de bosjes. Op dat moment kwamen er twee auto’s vol politieagenten naar de nachtclub. Wij terug naar onze fietsen. En ja hoor, na korte tijd kwamen alle dames en heren mee naar buiten. Einde nacht!
Dit zijn de jeugdherinneringen uit het verre Zuid Afrika van Eddy Bakker.