Impressie tentoonstelling Berg-Stichting
In de Lindenhoeve was van zaterdag 20 april tot eind mei een tentoonstelling over de Berg-Stichting te zien die gemaakt is door kinderen van de derde klassen van Laar & Berg. De tentoonstelling sloot aan bij de herdenking die op woensdag 17 april plaatsvond bij het Monument voor de Joodse kinderen.
Dit artikel is afkomstig uit Kwartaalbericht 169 [2024-3]. Leden van de Historische Kring Laren ontvangen het kleurrijke glossy magazine 4 keer per jaar. U kunt hier lid worden. Losse nummers zijn à € 9,50 per stuk in de Lindenhoeve en bij Bruna en de Larense boekhandel te koop, zolang de voorraad strekt.
Ineke Hilhorst, initiatiefnemer van het Monument, opende de tentoonstelling op 4 mei met een lezing over de Berg-Stichting en de 48 kinderen die in de oorlog zijn gedeporteerd en vermoord.
Bij de tentoonstelling was via een QR-code een toelichting in de vorm van een video-opname te bekijken en te beluisteren. Hieronder een beschrijving op basis van deze videofilm.
Projecten
Maaike Luttikhuis, afdelingsmanager van Laar & Berg: “Laar & Berg-leerlingen uit klas 3 presenteren op de expositie hun werkstukken over de Berg-Stichting. Ieder jaar worden op Laar & Berg de slachtoffers van de Berg-Stichting herdacht. Deze herdenking is geadopteerd door de leerlingen van de derde klas. De expositie had als titel ‘Commemorating and Peacekeeping’.”
Een greep uit de projecten
Er was een project waarbij drie leerlingen een maquette hebben gemaakt: een speeltuin met bij de ingang hiervan een bord ‘Voor Joden verboden’. Hun idee hierachter was dat gedurende de oorlog Joden steeds minder beschikking hadden tot het openbaar vervoer, theaters, winkels en ook speeltuinen. Overal kwam je deze borden tegen. De speeltuin staat ook symbool voor het feit dat hun kindertijd tijdens de oorlog heel erg moeilijk was, doordat ze bijna niets meer mochten en konden doen.
Een volgend project was een één-op-één replica’ van Westerbork, waar je de barak en haar interieur ziet, het treinspoor en het prikkeldraad om het gebied heen. Op het gras hebben ze een brief toegevoegd. Deze is van de opa van een van de leerlingen die deze replica heeft gemaakt. De opa heeft dit geschreven in de trein op weg naar Westerbork en vervolgens naar buiten gegooid. Deze is later teruggevonden.
Derde kunstwerk is het verhaal van Kayla, een niet-gebeurd verhaal, maar wel gebaseerd op waargebeurde verhalen van de kinderen van de Berg-Stichting. Het bestaat uit een grachtenpand in Amsterdam, waar Kayla opgroeide. De Berg-Stichting waar ze naartoe ging vanuit Amsterdam. Maar toen de oorlog uitbrak moest ze terug naar de hoofdstad, waar ze moest onderduiken. Daar is ze ontdekt en opgepakt om vervolgens naar Westerbork afgevoerd te worden. Toen op transport verder naar Auschwitz, alwaar ze is overleden. De twee meisjes van 14 hebben een bloem toegevoegd aan het kunstwerk, zodat iedereen respect kan tonen voor het verhaal van Kayla.
Een ander bijzonder project was de kijkdoos, die gaat over het vertrek uit kamp Westerbork. Je ziet de trein met daarnaast de kampbaas. Hij bepaalde wie op transport ging en of iedereen wel in de trein zat. Er werd enthousiast verteld dat ze een beter leven zouden krijgen in Auschwitz en Sobibor. Maar na een verschrikkelijke reis werden ze direct afgevoerd naar de gaskamers.
Amelie had twee familiestambomen gemaakt. De ene grote boom staat voor haar familieleden die zijn omgekomen tijdens de oorlog. Kaartjes hangen in de boom met de namen van de overleden familieleden. Haar overgrootouders hebben het overleefd. Zij staan half met hun rug naar de grote beige boom, omdat het vreselijk is om terug te denken aan het verleden. Ze kijken naar hun nieuwe boom, een stamboom die weer opgebouwd moet worden en waar ze moeten leven met het grote verdriet van toen.
