De Bokkenboer

Tegenwoordig maken we foto’s met onze telefoontjes – die we met iedereen kunnen delen – en vinden we het heel normaal dat een krant (kleuren) foto’s plaatst bij de artikelen. In 1935 was het maken van een foto en vervolgens publiceren in de krant een ingewikkeld en kostbaar procedé, maar wél een zeer uniek cadeau. Op 4 juni 1935 waren Gerrit de Bokkenboer en Geertje de Leeuw-Poot 45 jaar getrouwd. Dit heugelijke feit ging natuurlijk niet ongemerkt voorbij. In de Laarder Courant De Bel van 31 mei 1935 werd uitvoerig aandacht geschonken aan dit bekende Larense echtpaar.

Dit artikel is afkomstig uit Kwartaalbericht 135 [2016-1]. Leden van de Historische Kring Laren ontvangen het kleurrijke glossy magazine 4 keer per jaar. U kunt hier lid worden. Losse nummers zijn à € 4 per stuk in de Lindenhoeve te koop, zolang de voorraad strekt.

Bep (G.L.) De Boer

Letterlijke tekst uit De Bel: De kinderen hebben een complot tegen het 45-jarige echtpaar gesmeed en zoo vindt de familie De Leeuw van den 2den Ruiterweg heden in ‘De Bel’ hun fotografie met dit begeleidende stukje.
Gerrit de Leeuw, in Laren beter bekend als Gerrit de Bokkenboer, die reeds 78 jaar oud is en nog helder van geest, is een ras-echte oude Laarder. Reeds 40 jaar woont hij in het schilderachtige huisje aan den 2den Ruiterweg 10. Toen wij het echtpaar De Leeuw daar opzochten, was de ‘Bokkenboer’ alleen thuis. Hij zat te poseren voor den Larenschen kunstschilder Jan Blanke, die een goed gelijkend portret schilderde, waarop de karakteristieke kop van Gerrit de Leeuw goed getroffen bleek.
In den loop der jaren zijn er bij de familie De Leeuw heel wat schilders geweest. “Ik hang overal” zegt Gerrit verheugd: bij Chris Hamdorff en in heel wat villa’s. Bij  De Leeuw hebben verschillende bekende schilders gewerkt: Hart Nibbrig , Neuhuys, Laguna, Van Beever, Krabbé en anderen. Gerrit kan daar grappig over vertellen, evenals zijn ervaringen als bokkenboer, in welke kwaliteit hij algemeen bekend is in het geheele Gooi.

Als veertiger heeft hij een ernstig ongeluk gehad met paard en disselwagen. Hij is toen van den wagen gevallen en daarbij werd een knie verbrijzeld. In die dagen was de geneeskundige hulp in Laren nog zeer primitief. Dr. Berkenstein uit Hilversum kwam drie maal per week in Laren.
Gerrit: “Ik moest zes weken plat blijven liggen en kreeg een steun van ƒ 1,- per week. M’n vrouw zei, die kunnen ze ook wel houden; je kon toen voor ƒ 1,- een kistje van 100 sigaren krijgen. Ik ben niet blijven liggen, doch ben met mijn kapotte knie naar m’n spinnewieltje gegaan en ben koedekken gaan weven. Dat had ik al heel jong geleerd. U moet weten dat in mijn jeugd de leerplicht nog niet bestond. Ik ben dan ook geen geleerde geworden”.

Geitenfokkerij
Gerrit de Bokkenboer verdiende met het weven ƒ 4.- per week. Voor dien tijd deed hij altijd grondwerk. Maar dat kon niet meer. En de bokken geschiedenis? “Ik heb vier jaar een geitenfokkerij gehad. Dat zakie liep best, als de boeren niet zelf door minderwaardig fokmateriaal de boel hadden verknoeid”, aldus de bokkenboer. Hij had prachtige bokken, echte volbloed Zaanse bokken.
“Toen ik nog gaaf was kon ik nog werken, maar de vrouw heeft altijd best meegeholpen”. Negentien jaar lang heeft ze in het Kamp Laren voor de soldaten aardappelen geschild. In de mobilisatie heb ik daar dagelijks meegeholpen. Dat was goed geld verdienen”. Gerrit en Geertje kregen acht kinderen, acht in leven althans.