Margot Hudig 1919–2006
Toen ik in 2002 de Beeldenroute door Laren uitzette,
maakte ik o.a. kennis met de beeldhouwster Margot Hudig-Heldring. Een kleine vrouw die prachtige beelden heeft gemaakt.
Dit artikel is afkomstig uit Kwartaalbericht 166 [2023-4]. Leden van de Historische Kring Laren ontvangen het kleurrijke glossy magazine 4 keer per jaar. U kunt hier lid worden. Losse nummers zijn à € 9,50 per stuk in de Lindenhoeve en bij Bruna te koop, zolang de voorraad strekt.
Tekst: Bep (G.L.) De Boer
Beeldhouwster
Zij werd op 2 april 1919 geboren in Englewood, New Jersey, in de Verenigde Staten. In 1925 kwam zij naar Nederland. Haar opleiding kreeg ze aan de Rijksacademie te Amsterdam. Daar kreeg ze les van prof. Jan Brommer. In 1944 werd de Rijksacademie te Amsterdam gesloten vanwege gebrek aan brandstoffen voor de verwarming.
In datzelfde jaar besloot ze om naar Amerika te gaan via Spanje. In de overtuiging dat het haar zou lukken nam ze de trein naar Maastricht. Na een heel gevaarlijke reis heeft ze Portugal bereikt en vandaar is ze per schip naar New Orleans gereisd en verder naar New York. In New York ontmoette ze de beeldhouwer Archipenko en bezocht ze daar de Art Students League. Die studie combineerde zij met een baan in een laboratorium dicht bij New York. Na twee jaar kwam ze weer terug naar Nederland.
Toen ik haar voor het eerst ontmoette, woonde ze als weduwe van A. F. W. Hudig in het Rosa Spierhuis, toen nog aan de Esseboom. Ze vertelde over haar liefde voor paarden en haar werk, als ook over de vele tentoonstellingen van haar werk. Ieder jaar was er wel een tentoonstelling in het Singer Museum, maar er waren ook tentoonstellingen geweest in Amsterdam en Kasteel Groeneveld in Baarn. En niet te vergeten in de bibliotheek in Laren en natuurlijk ook in het Rosa Spierhuis.
De beelden die ze maakte van paarden vinden we ook nu nog in Laren. Bij de ingang van de Stichtsehof aan de Naarderstraat en nabij de ingang van Theodotion aan de Werkdroger.
Toen ik op een keer bij haar op bezoek was en de foto’s liet zien die in de routebeschrijving zouden komen, was ze heel enthousiast. Ze stelde voor om even naar haar atelier in Bussum te gaan, dan kon ik meer van haar werk zien. We stapten in een vrij grote auto, want die had ze nodig voor als ze naar de bronsgieter ging, vertelde ze, en we reden met een flinke vaart naar Bussum. Dat zou je van een vrouw van haar leeftijd (83) niet verwachten. In haar atelier in Bussum keek ik mijn ogen uit. Zoveel mooie beelden en beeldjes van paarden. Geweldig.
Een paar jaar later, in 2006, overleed zij op 4 september op 87-jarige leeftijd en werd zij begraven op de Algemene begraafplaats te Laren.
En nu nog, wanneer ik langs de plaats van het oude Rosa Spierhuis kom, denk ik aan die kleine vrouw in dat grote atelier die zulke mooie beelden maakte.
Bronnen: ‘Het werk en leven van Margot Hudig’; Archief Historische kring Laren.