In memoriam
In het najaar van 2001 trad Hein Verver (*1941) toe tot de redactie van het Kwartaalbericht van de Historische Kring Laren. Toevallig tegelijkertijd met Gerda Meulenkamp en toevallig waren ze toen ook beiden net gepensioneerd. Ondanks dat ze elkaar voor die tijd niet kenden, hadden ze direct een goede band. Gerda schreef over die eerste jaren: “Bij afspraken was je er zeker van: op Hein kun je rekenen”. Hein ging achter de artikelen aan, die meestal door hem overgetikt moesten worden, want nog niet iedereen had de beschikking over een tekstverwerker. Als alle bescheiden waren aangeleverd, gingen Hein en Gerda samen naar drukkerij Van Wijland waar het Kwartaalbericht werd vormgegeven en gedrukt.
Dit artikel is afkomstig uit Kwartaalbericht 174 [2025-4]. Leden van de Historische Kring Laren ontvangen het kleurrijke glossy magazine 4 keer per jaar. U kunt hier lid worden. Losse nummers zijn à € 9,50 per stuk in de Lindenhoeve en bij Bruna en de Larense boekhandel te koop, zolang de voorraad strekt.
In 2009 kwam ik (Hans) de redactie versterken en maakte ik voor het eerst kennis met Hein. De gezellige redactievergaderingen waren bij Gerda thuis aan de Smeekweg. Hein had Mary van der Schaal dan al uit Eemnes opgehaald en gedurende vele jaren zou hij haar ook weer thuisbrengen. Naast dienstbaar kon hij geanimeerd vertellen, was op de hoogte van de laatste nieuwtjes (er waren nog geen sociale media) en had steevast een smakelijke mop paraat.
Hein had het vermogen om veel te onthouden. Zo sprak hij graag over de bakkerij van zijn ouders en wist – zelfs per jaartal – op te sommen welke winkels er toen allemaal aan de Naarderstraat te vinden waren. Hein ging in zijn vertellingen nooit te ver, er werd niet geroddeld en over zijn carrière vertelde hij vol trots en tegelijkertijd essentieel weinig. Hij deed iets bij C&A, of was het alleen voor de familie Brenninkmeijer? Hein liet het ergens in het midden. Bij zijn uitvaart – op 11 oktober – heb ik vernomen dat hij na zijn HBS op een advertentie onder nummer heeft gereageerd, waar werd gezocht naar een “pientere jonge Rooms-Katholieke man”. Het bleek een gouden greep en hij heeft er 37 jaar gewerkt.
In 2013 kreeg Hein een herseninfarct waarna hij in de Trappenberg revalideerde. Daar hebben Gerda en ik hem enkele keren bezocht en hem uitgedaagd om een mooi artikel over de Trappenberg te schrijven voordat het revalidatiecentrum in 2018 gesloopt zou worden. Het is er helaas niet van gekomen. Ondanks zijn positiviteit en opgewekt vertrouwen verdween zijn passie voor het redactiewerk geleidelijk aan, waarna hij in 2019 afscheid heeft genomen. Toch bleef hij ons nauwlettend volgen en als we elkaar in het dorp tegenkwamen, stond hij ouderwets te glunderen. De karaktertrek ‘glunderen’ is bij zijn uitvaart regelmatig met liefde genoemd.
Hein is op 3 oktober jongstleden overleden. We zullen je missen Hein en wensen Trudy, de kinderen en kleinkinderen heel veel sterkte met dit grote verlies.
Hans Schaapherder