“Kom je buiten spelen?”

Vroeg Ankie van de Veer en haar buur(t)genootjes Corrie Goes, Willy Wikkerman en Ria Rijswijk aan hun vroegere straatgenootjes. 27 april 2008 was een zonnige zondag!

Dit artikel is afkomstig uit Kwartaalbericht 105 [2008-3]. Leden van de Historische Kring Laren ontvangen het kleurrijke glossy magazine 4 keer per jaar. U kunt hier lid worden. Losse nummers zijn à € 4 per stuk in de Lindenhoeve te koop, zolang de voorraad strekt.

Erna Willard

Op die dag hadden drie buur(t)meisjes van de Cornelis Bakkerlaan te Laren NH een reünie georganiseerd voor de buurtkinderen. De buur(t)meisjes zijn trouwens “vriendinnen voor het leven” geworden en komen nog elke week bij elkaar. Na een uitgebreide koffie bij ·1 Bonte Paard, weh je gebeente als je daar vroeger heen ging als meisje ….. , een toespraak van Ankie van de Veer over de dagindeling en het ophalen van herinneringen en wie ben jij? en weet je nog ….. ? {de opkomst was fantastisch) Met ruim 60 “kinderen” tussen de 45 tot 80 jaar) vertrokken we over de Naarderstraat richting Cornelis Bakkerlaan. Opmerkelijk dat bijna alle huizen er nog staan: vanaf de Naarderstraat rechts de viswinkel waarboven het gezin van de bezorger van de Gooische Apotheek woonde: hoe klein en wat een vislucht, vooral op vrijdag! Daarnaast poelier Kamphorst: de kippen liepen gewoon los op het erf en je kon er één aanwijzen om te laten slachten! Dan de twee onder een kap van de familie Van Dijen en de familie Calis.

Ontroerend dat Moeder Calis van ruim in de tachtig ons gedag kwam zeggen: of er niets was veranderd in al die jaren! Dan het leuke woonhuis van de Wikkermannetjes en de Timmerschuur van vader Wikkerman staat er ook nog! Vader Wikkerman was bij de brandweer en had een buiten alarmbel en timmerde de mooiste meubels in elkaar op bestelling! Vanaf de Naarderstraat links: de winkel van Does met de berging waar je fantastisch verstoppertje kon spelen, dan huize Roest, dan huize Grob en het hele rijtje met de familie Boog, die wonen er ook nog met alle lieve zussen van Margreet en opa en oma Mossel, sneeuwballen naar binnen gooien en op de hoek opa en oma van de familie Vos en aan de voorzijde de schooljuf. Dan het pleintje om te spelen, vroeger liep het dood en eindigde in een akker. Wat een speelplaats!

De families die er rondom woonden waren vertegenwoordigd op de reünie en de huizen staan er nog grotendeels onveranderd. Dan richting de Brink. Familie de Boer, de timmerman en er tegenover slager Goes waar de koeien de winkel werden binnengedragen en geslacht door de slager zelf! De fabriek van Willard en de hallen aan de overkant in de voormalige tuin van Van de Brink en Thuis zijn afgebroken en er staan nu appartementen. Verder is de straat gewoon onveranderd gebleven, hoe is het mogelijk. Huize Van de Veer en huize van Rijswijk staan er gewoon nog, er tegenover de huizen van Arends en Karsbergen, later Bon, de familie Bon woont er nog! Wel hebben mijn tantes de boerderij laten afbreken en er een bungalow laten neerzetten door architect Hofstee Wat was dat jammer! Op de deel hebben we veel gespeeld en er stonden drie linden aan de straatkant. Dan het statige huis van de familie Smit, waar moeder Smit gewoon nog woont! Vader Smit was makelaar en nog familie van mijn vader. Hij werd “speurder”genoemd en ik weet dat wanneer hij gedag zei, ik altijd naar zijn neus moest kijken als kind.

In een interview in de krant en op de radio heeft Ankie al ruimschoots verslag gedaan van onze jeugd zo net na de 2e wereldoorlog in onze laan en wat hebben wij gespeeld… en hoe simpel, hoe vindingrijk, en altijd buiten, geen TV, geen computer.

De laan leefde, natuurlijk door de fabriek waar in ploegendiensten werd gewerkt en waarvan de sirene de ploegtijd weergaf!

Zaterdagmiddag om 12.00 ging de fabriek dicht om zondagavond weer te starten. Wat is er gewerkt door onze vaders! Verder kwam dagelijks de bakker langs, diverse trouwens, de kruidenier met het opschrijfboekje, eveneens verschillenden, de groenteman en op vrijdag de visman, de Huizer boerinnen met kaas en eieren, vaak in klederdracht, lopend vanaf Huizen! De melkman met zijn pony voor de kar, de palingboer als het seizoen was, de voddenboer: vodden…, de vrachtauto’s voor de fabriek en zo af en toe een auto… We speelden tot de vaders thuiskwamen! Dan stonden de boterhammen op de keukentafel en naar binnen en stil!

Bijna alle vaders hadden kippen, konijnen, een volière, en/of een moestuin. De tuin van vader Van de Veer won de schoonheidsprijs: Wat een plaatje! Het was voor ons een tijd zonder klok, want iedereen hield iedereen in de gaten, je vader kwam thuis op de fiets dus jij moest ook naar huis, het werd donker, die was wel thuis, die niet. En die zou zo weer komen en daar hoefde je niet naar binnen te gaan want daar was visite. Dank aan de buur(t)meisjes voor de organisatie! Dit stukje zal zeker onjuistheden/ onvolkomenheden bevatten maar het is een impressie van de jaren vijftig van de Cornelis Bakkerlaan, waarin je de hele zomervakantie van zes weken gewoon doorbracht in de Cornelis Bakkerlaan!

Foto’s: Erna Willard