Herinnering aan Margreet Bruijn
Margreet Bruijn is in Laren geboren. Haar ouders kwamen uit de Zaanstreek. Beiden waren in het onderwijs. Haar vader Cor Bruyn was onderwijzer op de Humanitaire school in Laren en Hilversum. Sinds 1931 Montessorischool.
Dit artikel is afkomstig uit Kwartaalbericht 115 [2011-1]. Leden van de Historische Kring Laren ontvangen het kleurrijke glossy magazine 4 keer per jaar. U kunt hier lid worden. Losse nummers zijn à € 4 per stuk in de Lindenhoeve te koop, zolang de voorraad strekt.
Meta Loeff- Duurland
17 maart 1916 – 21 oktober 2010
Margreet haar ouders waren vrienden van onze buren. Margreet kwam er vaak, als kind al. Deze buren waren Frits Gerhard, zoon van A.H.Gerhard, medeoprichter van de S.D.A.P. en Hil Gerhard-Niemeyer (fam. van de koffie en thee) in Goningen. Evenals haar vader Cor Bruijn was Margreet schrijfster van o.a. “De man achter Sil” en vele kinderboeken. De presentatie van haar vertaalde boek uit het Amerikaans “De zilveren schaatsen” was op 7 oktober 1995 in de bibliotheek in Broek in Waterland. Rond 1940 werkte Margreet in Arnhem in de boekhandel na een opleiding in de Bibliotheek.
In 1961 waren er woningen ‘achter de Toren’ in Laren gebouwd. Margreet kocht er een en ging er wonen. Zij heeft tante Hil Gerhard – Niemeyer tot haar einde begeleid. In 1972 kwamen wij in haar huis wonen. Sindsdien werd ons contact frequenter. Dorpssituaties werden besproken waardoor wij tot acties kwamen. Bij terugkeer in 1972 vanuit Rotterdam naar Laren, schrok ik van het verwaarloosde en achterstallig onderhoud van ons dorp. Dank zij burgemeester Theo Hendriks (1980) kwam hier al spoedig verandering in. Het gemeentehuis, thans De Prinsemarij, werd verplaatst naar de Eemnesserweg. De bouw van een nieuw politiebureau gaf aanleiding tot actie waarbij Margreet fanatiek actief was. Intussen werd ik zelf betrokken bij deze buurtprocedures.
Maar het meeste werk was toch wel ‘Hamdorff’. Aanvankelijk wilde Albeda Jelgersma een supermarkt oprichten in een van de Hamdorff – villa’s aan de Brink.
Hamdorff, waar op zolder geschilderd werd, is afgebroken in 1990. Architect Egbert Hoogenberk heeft een nieuw gebouw ontworpen, waartegen zes jaar geprocedeerd is door een groepje Laarders o.l.v. Margreet. Naar onze mening zou het gebouw te hoog en te omvangrijk worden. De uitspraak van de Raad van State was tenslotte; geen verdieping hoger en een groter verblijfsgebied. Bekend waren in die tijd de stukjes van ‘Ben’ geschreven door Margreet en geplaatst in “De Bel”. De opening van het nieuwe Hamdorff- gebouw was op donderdag 22 oktober 1998.
In 2003 brak Margreet haar bovenbeen. Er werd echter een te grote plaat ingezet. Opereren en revalideren nam veel tijd in beslag.
Nog even terug op de sociale betrokkenheid bij de jeugd van Laren. Het voorlezen in de bibliotheek “Thomas Aquino” aan de Eemnesserweg was op de woensdagmiddagen voor de jeugd een onvergetelijke ervaring. Velen zullen zich dat nog kunnen herinneren. Ook ging zij dikwijls met de kinderen van haar nichten “Jeu de boules” spelen in de Lage Vuursche op de woensdagmiddagen.
Tenslotte ‘last but not least’ ontving Margreet op 88 jarige leeftijd een koninklijke onderscheiding op zaterdag 24 juli 2004 uit handen van burgemeester Elbert Roest en werd zij benoemd tot Ridder in de Orde van Oranje Nassau voor de Literaire en Culturele bijdragen en behoud van het Larense cultuurbezit.
Met het ouder worden namen de krachten, lichamelijk en geestelijk af en werd alles moeizaam. Hulp was nodig en Margreet werd begin Juni 2004 opgenomen in Theodotion op de verpleegafdeling. In de daaropvolgende jaren verminderde haar toestand. Een normaal gesprek was niet meer mogelijk. Ondanks alles straalde zij tevredenheid uit. Op 21 oktober 2010 is zij van ons heengegaan, een belangrijk en liefdevol medeburger en vriendin.
