De Muziektent

Al eeuwenlang wordt er in de open lucht muziek gemaakt. Vanaf de Middeleeuwen waren er rondtrekkende troubadours en groepen lieden die allerlei liederen ten gehore brachten. Vanaf de zestiende eeuw ontstonden militaire muziekkorpsen en vanaf de achttiende eeuw ook burgerkorpsen. Bij slecht weer werd er gebruik gemaakt van legertenten of andere onderkomens. Men kwam er achter dat het publiek ook graag de muzikanten zag spelen. Men rolde toen de wanden van de tenten op.

Dit artikel is afkomstig uit Kwartaalbericht 140 [2017-2]. Leden van de Historische Kring Laren ontvangen het kleurrijke glossy magazine 4 keer per jaar. U kunt hier lid worden. Losse nummers zijn à € 4 per stuk in de Lindenhoeve te koop, zolang de voorraad strekt.

Mary van der Schaal

Na 1859 werden de legertenten en allerlei andere podia geleidelijk aan vervangen door houten tenten. Later werden er, in overleg met de gemeentebesturen en muziekkorpsen, plaatsen gekozen waar de tenten konden worden neergezet en liefst onderkomens die niet meer afgebroken hoefden te worden bij iedere gelegenheid. Vrijwel alle dorpen begonnen met opvouwbare tenten die later werden vervangen door uitneembare houten bouwsels. In het Verenigd Koninkrijk ontstonden in het Victoriaanse tijdperk de muziekkoepels (Eng. Bandstands) doordat brassbands rond die tijd veel aan populariteit wonnen. Veel muziektenten (koepels) zijn er geproduceerd in Schotland en worden genoemd op de site van Schotse ijzerwerken.

Zo ook in Laren. Op een gegeven moment was men tot de slotsom gekomen, na rijp beraad met het gemeentebestuur, dat er ook in Laren een muziektent niet mocht ontbreken. Deze zou dan geplaatst worden op de Brink, midden in Laren. In 1924 werd er door het gemeentebestuur contact opgenomen met architect Wouter Hamdorff. Hem werd verzocht een ontwerp te maken voor een muziektent in Laren. Hij ontwierp enige modellen en het uitgekozen ontwerp werd aan desbetreffende verenigingen en de Vereniging van Beeldende Kunstenaars voorgelegd. 60 stemden tegen en 7 voor. Ene Anna Adriana van Prooijen lichtte toe sterk tegen te zijn om een muziektent te plaatsen op de zeldzame mooie Brink van Laren. Ook de Schoonheidscommissie van Laren vond de gekozen plaats niet gelukkig. In de Laarder Courant De Bel verschenen spotprenten over de muziektentkwestie. Het hield de gemoederen dus flink bezig. Maar uiteindelijk kwam er een verplaatsbare muziektent!
Deze werd gemaakt door Jan Majoor, de wagenmaker. Er werd gemusiceerd door de Larense Harmonie, St. Jansharmonie, MCC en vele anderen.

Na de oorlog heeft de timmerman van de gemeente, Jan van der Schaal, nog eens het podium moeten uitbreiden (tijdelijk) omdat het Amerikaanse legerorkest te groot was om in de muziektent te kunnen plaatsnemen. Wel is er nadien heel wat gesleept met de uitneembare delen. Deze werden op de gemeentewerf in een loods opgeslagen. Later in een ruimte bij de brandweerkazerne. Toen hebben de onderdelen een tijd tegen het muurtje van het Brinkhuis gelegen. Toen in de caravan van de poffertjeskraam en ook nog op de Stort van de opslagplaats van de gemeente. Kortom er is aardig gesleept met deze knusse muziektent. Vijf jaar geleden is de muziektent nog volledig gerestaureerd. Op al die opslagplaatsen had het hout erg geleden.

Dit alles ben ik te weten gekomen van Gerard Wiegers, de zoon van Gijs Wiegers die de beheerder van de gemeentewerf was. Hij heeft een prachtige maquette op schaal gemaakt van de tent en de wagen waarop de tent in elkaar gezet wordt (zie foto’s boven). Wat zou het leuk zijn als dit nostalgische onderkomen een vast plaatsje zou krijgen in de gemeente. Misschien gebeurt dit nog eens.

Bronnen: Gerard Wiegers, Larens Behoud, Internet.